Niet de gewone Pakistanen zijn verantwoordelijk voor de vreselijke overstromingsramp in hun land. Het aantal doden wordt geschat op 1000, een zware onderschatting. Andermaal tijd voor internationale solidariteitsacties? Eerder hoogste tijd om de echte schuldigen ter verantwoording te roepen: de multinationals van de olie- en gassector. Zij moeten dit betalen met hun woekerwinsten.

De beelden zijn schokkend. Hele huizenblokken worden verzwolgen door het kolkende water. Gevreesd mag worden dat ze op onze eigen zenders hoogstens enkele dagen nieuws zullen zijn.

Zoals we zelf leerden uit de ramp vorig jaar in de provincie Luik, zal het jaren duren voor de gewone Pakistanen de schade en het leed dan ze nu ondergaan zullen kunnen herstellen.

Voor de meer dan 1000 doden komt alle hulp te laat, het cijfer is zonder meer een zware onderschatting. Dat is niet verwonderlijk wanneer hele dorpen van de wereld zijn afgesneden, zonder stroom, ironisch genoeg zonder drinkbaar water, zonder elektriciteit, zonder communicatie.

Humanitaire organisaties roepen op om solidariteitsacties op te zetten en de VN zet zijn hulpprogramma’s in. Menselijke solidariteit is lovenswaardig. Het wordt echter stilaan tijd om een stap verder te zetten en de echte schuldigen voor deze rampen ter verantwoording te roepen.

Berichten als ‘de ergste overstromingen sinds 2001’ geven een vertekend beeld. Moessonregens zijn een normaal seizoensverschijnsel in deze regio. Het verschil zit in de intensiteit en de hoeveelheid.

De moessonregens beginnen jaar na jaar vroeger, ze zijn veel heviger en de hoeveelheid water die op steeds kortere tijd met toenemend geweld vanuit de bergen naar de zee vloeit door de getroffen provincies in het zuiden van Pakistan wordt jaar na jaar meer vernietigend.

De gevolgen zijn bekend. Jaren met nieuwe records aan impact volgen elkaar steeds sneller op. Het gaat met andere woorden niet langer op deze rampen als een ‘normaal’ verschijnsel weer te geven. De oorzaak is bekend: door de klimaatopwarming smelten de gletsjers in het noorden van Pakistan steeds sneller.

De oorzaak van de klimaatopwarming is eveneens bekend. De oliemaatschappijen wisten het reeds sinds de jaren 1970 waar het toenemend gebruik van fossiele brandstoffen aardolie en – in toenemende mate – aardgas toe zou leiden. Zij namen onmiddellijk actie … door strategieën te ontwerpen om hun eigen vaststellingen te ontkennen, te ‘nuanceren’ – ‘meer onderzoek is nodig’ – en vooral door twijfel te zaaien.

Pakistan is een van de geringste CO2-uitstoters ter wereld. De Pakistanen dragen geen enkele verantwoordelijkheid voor de klimaatverandering maar zijn er wel de grootste slachtoffers van.

Ooit lanceerde men de slogan ‘de vervuiler betaalt’. Wel, de namen van de vervuilers zijn bekend: Shell, BP, Chevron, Total, Repsol … Zij moeten de rekening betalen.

Uit recent onderzoek van de cijfers van de Wereldbank blijkt dat de multinationals van de fossiele brandstoffen (en in hun kielzog de elektriciteitsmaatschappijen) over de voorbije 50 jaar gemiddeld 1.000 miljard dollar per jaar winst maken en dat die winsten nog blijven stijgen. 2022 is na acht maanden in het jaar reeds winstgevender dan het jaar 2021.

Als de vele solidariteitsorganisaties en de VN het ernstig menen met de aanpak van de klimaatcrisis, dan moeten zij naast oproepen tot de bevolking van de VN-lidstaten tot solidariteit, ook deze multinationals ter verantwoording roepen.

Ooit lanceerde men de slogan ‘de vervuiler betaalt’. Wel, de namen van de vervuilers zijn bekend: Shell, BP, Chevron, Total, Repsol … Zij zijn de schuldigen. Zij moeten de rekening betalen.

Pakistan heeft geen solidariteit nodig. De schuldigen moeten Pakistan vergoeden voor de rampen die ze hebben aangericht.