Ahed Tamimi is Palestina, jong, ervaren en vastberaden

Muurschildering op de scheidingsmuur in Betlehem van Italiaans straatartiest Jorit Ciro Cerullo. Foto: Marsupium/Public Domain

FacebooktwitterFacebooktwitter

Vier jaar geleden was Ahed Tamimi maandenlang internationaal topnieuws, waarna ze verdwenen leek. Niets is minder waar. De nu 21-jarige studente internationaal recht schreef met het boek ‘They Called me a Lioness – A Palestinian’s Girl’s Fight For Freedom’ het verhaal van Palestina. Op 17 en 18 september is zij een centrale gast op ManiFiesta in Oostende.

Wie dacht dat Ahed Tamimi van de aardbol verdwenen was en haar strijd voor Palestina had stopgezet vergist zich. Zij studeert voor het ogenblik internationaal recht aan de Bir Zeit University in Palestina.

Ze koos voor een opleiding in eigen land en de talrijke aanbiedingen van prestigieuze universiteiten in het buitenland gaf ze vriendelijk aan andere Palestijnse studenten, die volgens haar meer talent en potentieel hebben.

Ze laat er echter geen twijfel over bestaan, waarom ze deze studies heeft gekozen. Ze wil met haar kennis de strijd voor rechtvaardigheid via juridische weg verder zetten. De bekendheid die haar in 2017-2018 te beurt viel, was met andere woorden geen voorbijgaand fenomeen.

In de cenakels van het bezettingsapparaat vervloeken ze ondertussen de dag dat ze het Palestijnse volk dit prachtige cadeau hebben gegeven, met de botte manier waarop ze dachten deze toen amper 17-jarige dame de les te spellen.

Ahed Tamimi heeft sindsdien Engels geleerd, omdat ze beseft dat ze deze koloniale taal nu eenmaal nodig heeft om haar boodschap over de wereld te verspreiden.

Het boek They Called me a Lioness – A Palestinian Girl’s Fight for Freedom schreef ze neer met haar vriendin Dena Takruri, een Palestijns-Amerikaanse journaliste.

Alles passeert de revue. We worden er aan herinnerd dat de video die haar wereldberoemd maakte met de slag in het gezicht van een Israëlische bezettingssoldaat niet eens haar eerste dergelijke confrontatie was.

Waarom net deze video wereldwijd viraal ging, weet ze nog steeds niet. Er circuleerden immers reeds enkele jaren beelden van haar, onder meer toen zij samen met haar moeder haar broertje, met een arm in een plaaster, wist te redden van de wurggreep van een andere bezettingssoldaat.

De internationale weerslag van de fameuze video was nog steeds niet tot haar doorgedrongen toen zij enkele dagen later ‘s nachts uit haar bed werd gerukt en voor acht maanden achter de tralies van een gevangenis in Israël verdween, waar ze wekenlang werd ondervraagd. (zie video onder dit artikel)

De lijst overtredingen van internationale en eigen nationale wettelijke verplichtingen door het bezettingsleger was bij haar aanhouding al vrij lang en er kwamen er nog meer. De details lees je in dit boek, dat je niet meer loslaat zodra je er aan begint.

Dit is echter niet zomaar haar eigen verhaal. Integendeel, steeds weer benadrukt Ahed dat het niet over haar gaat, dat haar wedervaren eerder routine was, in geen geval uitzonderlijk.

Integendeel, haar internationale faam – waar ze tijdens haar gevangenschap nauwelijks iets over wist – heeft haar gered van erger. De vreselijke getuigenissen van andere vrouwelijke en minderjarige Palestijnse gevangenen zijn daarvoor overtuigend genoeg.

Met dit boek presenteert Ahed Tamimi veel meer dan haar eigen verhaal. Zij is er in geslaagd het volledige verhaal van Palestina te vertellen, van Palestina tijdens de Britse periode, de Naqba, de bezetting van 1967, het leven onder de bezetting, de dagelijkse ervaring met apartheid, kolonisatie, blokkades, de arbitraire aanhoudingen, de ondervragingen zonder enige vorm van recht op verdediging, de psychische folteringen, ondervraging van kinderen zonder hun ouders of een vertrouwenspersonen, de bedreigingen met aanhouden van familie en vrienden …

Wat Ahed overkwam is niets uitzonderlijks. Ze kende de verhalen van haar Palestijnse broeders en zusters. Het was desondanks een zeer ingrijpende ervaring. Die heeft haar vastberadenheid alleen maar versterkt.

Pro-Palestijns protest in Parijs op 8 maart 2018 voor Ahed Tamimi en andere Palestijns politieke gevangenen. Foto: Jeannne Menjoulet/CC BY-SA 2:0

Israël heeft met deze dame een probleem van formaat. Haar hard aanpakken kunnen ze niet meer, teveel ‘slechte reclame’ (hoewel, met dit bezettingsregime mag je nooit nooit zeggen). Critici stellen dat Europa en het Westen alleen maar wakker schoot omdat ze blond is en blauwe ogen heeft. Aheds reactie is nuchter: “Als het voor een goede zaak is als Palestina is het mijn taak om dat daar voor in te zetten”.

De meeste feiten van haar wedervaren werden in 2017-2018 op deze website weergegeven. Nieuw is haar verhaal over de periode achter de tralies. Geen details in deze recensie, alleen Ahed zelf kan dit vertellen.

Dit boek brengt alles mooi samen. Er staat nog veel meer in. Zo vertelt Ahed Tamimi – het mag nog eens herhaald worden – ook het volledige verhaal van Palestina.

Geen verdere spoilers. Lees dit boek. Koop het als cadeau. Prijs het aan. Lees het en je wordt gegarandeerd pro-Palestijns activist(e).

Dit boek schreeuwt om een Nederlandse vertaling.

 

Ahed Tamimi & Dena Takruri. The Called me a Lioness – A Palestinian Girl’s Fight for Freedom. One World (imprint Random House), New York, 2022, 274 pp. ISBN 978 0593 1345 80

Ahed Tamimi nam tijdens Manifiesta in Oostende op zaterdag 17 september om 13:00 uur deel aan een debat en om 16:45 uur onthulde zij een graffiti. Op zondag sprak zij om 18:00 uur. Tussendoor signeerde zij haar boek.

Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.