Hoe vaag de opgelegde voorlopige maatregelen ook geformuleerd werden, het Internationaal Gerechtshof heeft volledig het pleidooi van Zuid-Afrika overgenomen, met een overweldigende meerderheid (15 versus 2, soms 16 versus 1) van de rechters. Voor het eerst sinds de bezetting en de apartheid wordt Israël voor de wereldopinie vervolgd voor genocide.

“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede.(nvdr)

***

De tekst die voorzitter Joan Donoghue voorlas – het toeval heeft gewild dat net nu het VS-lid van het Internationaal Gerechtshof voorzitter is – was bijna volledig een herhaling van het pleidooi van de eisende staat Zuid-Afrika. Op geen enkel ogenblik waren de tegenargumenten van de verdedigende staat Israël in haar tekst opgenomen.

Israël argumenteerde dat het Hof de vraag van Zuid-Afrika moest verwerpen omdat er geen ‘dispuut’ zou bestaan tussen beide landen, een voorwaarde om een klacht te kunnen indienen. Voorzitter Donoghue liet er geen twijfel over bestaan dat er wel degelijk sprake is van een dispuut en dat de klacht dus aanvaard moet worden door het Hof.

Bovendien bevestigt het Hof in haar vonnis dat volgens haar wel degelijk bepaalde van de door Zuid-Afrika opgesomde misdaden vallen onder de definitie van genocide en dat het openen van een gerechtelijk onderzoek daarover dus gerechtvaardigd is.

Het verzoek van Israël om de klacht te verwerpen ‘bij gebrek aan concrete bewijzen’ werd dus eveneens door het Hof verworpen. Het Hof heeft vervolgens in niet mis te verstane bewoordingen laten weten dat het wel degelijk bevoegd is en dat de klacht van Zuid-Afrika gegrond is.

Verklaringen Israël grond voor vervolging genocide

Voorzitter Donoghue aanvaardde tevens dat de door Zuid-Afrika geciteerde verklaringen van Israëlische leiders en politici grond zijn voor een verder onderzoek naar genocide.

Zij citeerde minister van Defensie Yoav Gallant dat hij een complete blokkade afkondigde van alle kanalen voor voedsel, energie en andere hulpmiddelen tot de vijand compleet vernietigd zou zijn en zijn toespraak tot het bezettingsleger dat er “geen onschuldige burgers” zouden zijn in Gaza, dat het allemaal “menselijke beesten” zijn die zonder enige reserve moeten uitgeroeid worden.

Aanvaard door het Hof als bewijsmateriaal ten laste:

 

Daarnaast is er de verklaring van de president van Israël, Yitzhak Herzog, dat Gaza volledig moet vernietigd worden en de gelijkaardige uitspraak van (op dat ogenblik) minister van Energie Israel Katz.

Aanvaard als bewijsmateriaal ten laste:

 

Vervolgens citeerde voorzitter Donoghue meerdere woordvoerders van VN-organisaties en de VN-secretaris-generaal die zich uitspraken over de omvang van de humanitaire catastrofe en de enorme toename van hate speech.

Het Hof is van mening dat er wel degelijk voorlopige maatregelen nodig zijn om verdere escalatie van de situatie in Gaza te voorkomen, maar acht zich niet verplicht om de door Zuid-Afrika verzochte voorlopige maatregelen volledig of gedeeltelijk over te nemen.

Overweldigende meerderheid rechters

Concreet heeft het Hof dat wel gedaan op één eis na. Het Hof legt geen volledig en onmiddellijk staakt-het-vuren op. De 6 maatregelen die het Hof oplegt werden echter aangenomen met een overweldigende meerderheid van stemmen in het Hof, de meeste met 15 tegen 2, enkele met 16 tegen 1. Alleen de Oegandese rechter Julia Sebutinde stemde tegen alle maatregelen.

De eerste Palestijnse reacties getuigen van teleurstelling – dissappointed but not surprised – over het weglaten van de eis tot een staakt-het-vuren, maar eveneens van hoop en van besef dat dit een historische stap is in de strijd van het Palestijnse volk. Voor het eerst wordt de zionistische apartheidsstaat Israël voor een internationale rechtbank gedaagd op beschuldiging van genocide.

In een eerste reactie toonde Zuid-Afrikaans minister van Buitenlandse Zaken Naledi Pandor zich gematigd optimistisch. Israël zal zich reeds binnen een maand opnieuw moeten verantwoorden voor het Hof en dat zal elke maand zo doorgaan. Dat dit zal gebeuren voor de ogen van de hele wereld is op zich een historisch keerpunt.

“Het Hof heeft geen staakt-het-vuren geëist, maar ik zie geen andere manier om de maatregelen van het Hof uit te voeren dan door een staakt-het-vuren”.

Zij wijst er bovendien op dat de Westerse landen die zich tot nu achter Israël hebben geschaard, in het bijzonder de VS, Groot-Brittannië en Duitsland, zich zullen moeten bezinnen over hun verdere aanpak. “Ze mogen niet vergeten dat als Israël wordt veroordeeld, ook zij veroordeeld zullen worden voor medeplichtigheid.” Wat zij vanaf 26 januari nog doen zal mee beoordeeld worden door de wereldopinie.

Dit is tevens een historisch keerpunt voor de hele wereld. Het zelfverklaarde vrije Westen – tenminste zijn regeringen, zijn elites, zijn grote media, de eigen publieke opinie heel wat minder – staat volledig geïsoleerd. Hun houding zal hen nog tientallen jaren verweten worden.

De vraag is niet langer of de Palestijnse bevrijding er komt, maar wanneer

Op korte termijn mag nog verdere escalatie van het eenzijdige geweld van de bezetter verwacht worden, ook het geweld van kolonisten op de bezette Westelijke Jordaanoever zal nog toenemen. Eerste minister Benjamin Netanyahu heeft dat immers letterlijk zo verklaard nog voor het vonnis van 26 januari.

Maandelijkse rapportering

Binnen één maand moet Israël opnieuw voor het Hof verschijnen, met een rapport waarin het land toelicht hoe het de opgelegde maatregelen toegepast heeft. Telkens krijgt Zuid-Afrika de kans om daar op te reageren. Elke misdaad, elke beslissing, elke uitspraak zal vanaf deze datum dag na dag geïnventariseerd worden en voorgelegd aan het Hof.

De strijd van het Palestijnse volk voor zelfbeschikking is nog lang niet ten einde, maar het einde is in zicht. Zoals minister Naledi Pandor zei: “Zuid-Afrika heeft een lange strijd gevoerd tegen de apartheid maar heeft uiteindelijk gewonnen. Zo zal het ook gaan voor het Palestijnse volk”

De  bundeling van alle krachten voor Palestina is vanaf nu essentieel. Wat aan het Hof gebeurt is daar een enorm mobiliserend hulpmiddel voor. Het Hof staat hier voor zijn eigen geloofwaardigheid. Dat het zover kon komen is te danken aan de druk van de publieke opinie. Nu meer dan ooit moet die druk toenemen.

De vraag is niet langer of de Palestijnse bevrijding er ooit komt, maar wanneer.

 

Lees de volledige tekst van het vonnis hier.