Vrijdag 7 september werd een Saoedisch burger in de hoofdstad Riyad terechtgesteld. Het korte persbericht van de organisatie ‘Hands Off Cain’ vermeldt de executiemethode niet, maar in Saoedi-Arabië is dat onthoofding met het zwaard, ergens op een openbare marktplaats. Dergelijke gruwelijkheden zijn routine in deze middeleeuwse dictatuur. Die terechtstellingen zijn trouwens maar het tipje van de ijsberg.

Tussen al de verontwaardigde berichten over wreedheden in Syrië door, vind je over deze systematische praktijk in Saoedi-Arabië nergens iets terug in de massamedia. Hoe valt die selectieve verontwaardiging te verklaren? Eenvoudig, Saoedi-Arabië is een belangrijk olieleverancier en een trouwe bondgenoot van het Westen.

Beeld je even in dat dit zich éénmaal – dus niet eens zo frequent als in Saoedi-Arabië, gewoon éénmaal – zou voordoen in pakweg Venezuela, Cuba of Rusland … je kan je zo de ‘verontwaardigde’ hoofdtitels al inbeelden.

Er is een naam voor dit fenomeen: selectieve verontwaardiging. het is echter meer dan dat, het is medeplichtige verontwaardiging. Zo maken de media zich mee schuldig aan de wreedheden van de toekomst.

Door hun selectiviteit geven ze immers een niet mis te verstane boodschap aan de dictators van deze wereld: wil je de beest uithangen, zorg dan dat je aan onze kant staat, dan kijken we wel even de andere kant op. En als één leider van dergelijk land komt te sterven, dan zwijgen we daar in onze lofredes zedig over (zie http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2012/06/17/een-groot-arabisch-leider-heengegaan-weeral).

Oh ja, voor ik het vergeet, Saoedi-Arabië is één van de grote financiers van het gewapend verzet in Syrië … in de bres voor de democratie?

UPDATE: Op dinsdag 11 september werden drie Saoedi’s en één Palestijn onthoofd in Saoedi-Arabië.