Tot aan het einde van de economische werkloosheid op 13 november bij het sluitende Ford Genk staat aan de poorten van de fabriek een solidariteitspiket. Volgens Ronny Mouton (ABVV) zijn er dagelijks gemiddeld 200 mensen aanwezig, vooral werknemers van Ford Genk. DeWereldMorgen.be ging de 350 steunbetuigingen die we verzamelden ophangen en sprak met de mensen aan het piket, om zo een stem te geven aan de getroffen werknemers.
“Ik verwachtte wel een grote herstructurering zoals in 2003, maar had niet gedacht dat het zo erg zou blijken. We dachten dat het op termijn wel zou sluiten, maar ze hadden gezegd dat er tot 2020 werkzekerheid zou zijn. Voor de toekomst is het gewoon afwachten, meer kunnen we niet doen. Ik denk dat het het beste is dat we weer gaan werken na 13 november, ze zouden juist willen dat we gingen staken omdat ze dan niks hoeven uit te betalen”.
“Wij zijn hier met de PVDA met een bus naartoe gekomen om onze solidariteit te laten zien. Twee dagen terug is er een bericht rondgestuurd, we hebben in totaal 37 mensen op zo een korte termijn kunnen verzamelen om mee te gaan. Ik heb zelf zeven jaar lang in deze fabriek gewerkt maar ben al eerder ontslagen, tegelijk met 40 anderen. Ik vind dat de werknemers niet opnieuw aan de slag zouden moeten gaan na de economische werkloosheid, maar dat we moeten zorgen voor solidariteit bij andere fabrieken”.
“Ik ben niet verrast dat dit gebeurd is, er waren al verschillende tekenen die erop wezen dat het niet goed ging, zoals de machines voor het nieuwe Mondeo-model die teruggestuurd zijn. Ondertussen liepen de opleidingen voor het omgaan met de nieuwe machinerie voor de Mondeo wel door, ik heb die al vier weken gevolgd. Ik heb bij de herstructurering in 2003 besloten om avondschool te gaan volgen omdat ik het niet vertrouwde, en volg nu al vier jaar een hotelopleiding. Maar voorlopig ga ik nergens anders heen voor ik hoor wat ik hier aan sociale compensatie krijg”.
“ISS doet de schoonmaak van onderdelen en machines bij Ford Genk. Wij werken met ongeveer 100 personen in deze fabriek, dus ook op ons bedrijf heeft de sluiting serieuze impact. Op dit moment zijn wij ook economisch werkloos; als de band hier stil ligt, liggen wij ook stil. Ik had het wel zien aankomen, eigenlijk gaan er al sinds 2003 geruchten dat het hier slecht gaat, vooral bij de buitenbedrijven”.
“Ik voelde de sluiting al aankomen: wat kapot was werd niet meer vervangen, er was geen onderhoud aan de machines meer zoals vroeger. Er werden wel al opleidingen gegeven voor het nieuwe Mondeo-model maar dat was puur voor de schijn. Mijn vader werkte hier nog in de mijn van Winterslag, hij heeft de sluiting van de mijnen in Limburg meegemaakt en weet dus hoe het is. Ik heb weinig vertrouwen in de rol van de overheid, ik geloof niet in de politiek, die wisten het op voorhand en zijn niet eerlijk geweest. Ik voorzie een ramp in Limburg: ook de supermarkten, bakkers, café’s, garages gaan het voelen”.
