Noam Chomsky geeft in een reeks interviews zijn ongezouten mening over zijn land, dat hij onverbloemd het VS-imperium noemt. Met ‘Power Systems’ biedt journalist David Barsamian andermaal een vlot leesbaar forum aan van één van de briljantste geesten van deze en vorige eeuw.

David Barsamian

Noam Chomsky nog voorstellen aan het publiek van DeWereldMorgen.be is overbodig. Meer informatie en artikels van en over Chomsky vind je in dit dossier. David Barsamian is minder bekend. Hij is een Armeens-Amerikaans journalist, stichter van het alternatieve radiostation met de niet bijster originele maar zeer toepasselijke naam Alternative Radio.

Dit station zendt uit vanuit de staat Colorado. Zijn talkshow wordt tevens overgenomen en uitgezonden door 125 radiostations in binnen- en buitenland. Barsamian interviewt Amerikanen over het buitenlands beleid, over de controle van de bedrijven op de media en over de media als propaganda. HIj toert daarover ook de VS rond met lezingen. Noam Chomsky is de bekendste Amerikaan die regelmatig aan bod komt in zijn talkshow, maar zeker niet de enige.

Uitgeschreven interviews zijn niet altijd boeiende literatuur. Barsamian weet echter goed de omzetting van gesproken naar geschreven taal te maken. In een reeks gesprekken (deels van net voor de herverkiezing van Obama) vraagt hij Chomsky zijn mening over een reeks onderwerpen als ‘het nieuwe Amerikaanse imperialisme’, wat zijn de ‘conventionele wijsheden van de massamedia’ en hoe gaan we daar tegen in kunnen gaan.

Orwelliaanse dubbeldenk

Zo legt Chomsky uit dat een term als ‘dit is in het belang van het land’ een complete fictie is die de belangen van een machtige minderheid binnen een land maskeert. “Binnen een land hebben mensen zeer verschillende belangen”. Chomsky wijst op de schizofrenie van de massamedia die bijvoorbeeld in één artikel de wreedheid van de dictatuur in Pakistan beschrijven en daar zonder de minste moeite aan toevoegen dat ze daar zijn ‘om de democratie te promoten’. Dit soort Orwelliaanse dubbeldenk is niet zomaar een minder positief aspect van de media, het is er een essentieel bestanddeel van.

Wij huren geen terroristen. Dat is wat kleine landen doen. Wij huren terroristische staten. Dat is veel efficiënter

Het is ook gewoon belachelijk te stellen dat wij terrorisme bestrijden. “Wij huren geen terroristen. Dat is wat kleine landen doen. Wij huren terroristische staten. Dat is veel efficiënter.” En over het ontbreken van sociale strijd: “Onze cultuur van snelle beloning laat dergelijk engagement niet toe”.

Dat wil niet zeggen dat er geen politiek activisme meer is, integendeel. “Er zijn vandaag waarschijnlijk meer mensen betrokken bij politieke acties dan in de jaren ’60. Ze treden echter in verspreide slagorde op – homorechten, milieu … – Ze smelten niet samen in één beweging die de dingen kan veranderen.”

Al die ‘verkeerde’ ideeën moeten er uit

Chomsky heeft het verder nog over de rol van commerciële media (en openbare gecommercialiseerde media) als propaganda en als bepaler van de grenzen van het ‘deftige debat’. Volgend citaat stemt ook tot nadenken: “Openbaar onderwijs en sociale zekerheid zijn weergaves van een gevaarlijke misvatting dat we allemaal moeten samenwerken voor een beter leven en een betere toekomst. Als je je winst wil maximalizeren en de consumptie wil opdrijven, dan is samenwerking het verkeerde idee. Dat moet je dus uit de mensen hun hoofd slaan”.

Er staat nog zoveel meer in. Noam Chomsky blijft een onovertroffen bron van informatie en inspiratie voor wie de wereld wil doorgronden. Zoals steeds is ook dit boek dus warm aanbevolen literatuur.

Dit is niet de eerste maal dat Barsamian interviews met Chomsky uitschrijft en publiceert. De titels geven al een idee. Nog steeds lezenswaardig zijn de volgende interviewboeken met Chomsky ‘Chronicles of Dissent’ (1992), ‘The Prosperous Few and the Restless Many’ (1993), ‘Secrets, Lies and Democracy’ (1994), ‘Keeping the Rabble in Line’ (1994), ‘Class Warfare’ (1996), ‘The Common Good’ (1998), ‘Propaganda and the Public Mind’ (2001), ‘What we say goes’ (2009). 

Hoeft het nog gezegd? Noam Chomsky steunt DeWereldMorgen.be. Hij schonk de Nederlandstalige publicatierechten van een reeks interviews met Michael Albert, eveneens een Amerikaans onderzoeksjournalist, af aan deze website. Tien interviews over een breed scala van onderwerpen (waaronder zin en onzin van politieke actie, het belang van vakbonden) heeft DeWereldMorgen.be gebundeld.