‘Brieven uit Brussel’ verzamelt veertien brieven van jongeren over hun stad. Die stad blijkt heel wat meer te bieden te hebben dan de clichés ‘van buiten Brussel’ ons voorhouden. Een aangenaam boekje, dat zonder opdringerig of drammerig te zijn, tot nadenken stemt.
De stad van Uçkuyulu en Magits
Alleen al de namen van de veertien Brusselse jongeren, die in dit boekje aan het bod komen, lezen als een atlas van de wereld: Uçkuyulu, Terkessidis, Bovin, De Rudder, Boakye, Uslu, Turikumwe, Kozyreva, Brumagne, Samba, De Belder, Landsheere, Nigussie en Magits.
Probeer wanneer je het boekje leest, eerst te raden waar elke naam vandaan komt. Stel vast dat je er meestal naast zit. So what? Het gaat om wie ze zijn, niet waar ze vandaan komen – de vraag alleen al. Zij zijn Brussel vandaag, de wereld in een kleine stad verenigd.
Een kleine stad, inderdaad, want wat sommige Vlaamse dorpsbewoners ook mogen denken, Brussel is géén grote stad. Johannesburg, Mexico-City, New York, Bangkok, Beijing … dat zijn grootsteden.
Brussel dan, zo klein en toch zo kosmopolitisch. Zelf woon ik al mijn hele leven in de rand rond Brussel. Brussel – for better of for worse – was/is mijn stad. Leuven, Gent, Antwerpen, leuk, mooi, elk hun eigen charmes, maar … NIET Brussel, niet MIJN stad.
Clichés, mythe en realiteit
Brussel heeft uiteraard zijn tekortkomingen, vuile buurten en zijn straatcriminaliteit heb ik zelf twee maal aan den lijve ondervonden. Maar, alle gekheid op een stokje, al eens de criminaliteitscijfers gezien van échte grootsteden?
In dit boekje komen veertien jongeren aan het woord om de clichés over Brussel te herleiden tot wat ze zijn: clichés (een chic woord voor ‘vooroordelen’). De meeste van die clichés zijn zeer herkenbaar, zelden of nooit op echte eigen ervaring gebaseerd, niet bepaald meevoelend en vooral tergend selectief.
Met hun spontane, open kijk zien deze jongeren dingen die ik niet (meer?) zie. Hun ontmoetingen, hun ervaringen, hun ideeën, hun ambities, het werkt aanstekelijk. Gewoon goed om te lezen dat er zoveel jongeren zijn die actief met hun stad en met hun medemens in die stad begaan zijn.
Zij ontkennen ook de problemen van de stad niet. In feite zeggen ze alleen dit: er is hier zoveel meer, dat het ontdekken waard is. Kijk ook eens naar dat andere Brussel.
Een aangename indruk
Je hoeft het ook niet voor honderd procent eens te zijn met wat ze te vertellen hebben – dat in Vlaanderen de rolluiken al om 16.30 uur dicht gaan, bijvoorbeeld, dat is ook maar een cliché, hoor – om dit een zeer aangenaam boekje te vinden. Verwacht geen diepgaande analyses, geen grondige studies. Het concept van deze brieven is wat het is, een indruk van het andere Brussel, dat zoveel te bieden heeft.
Jongerenwerker Bleri Lleshi kwam vanuit zijn samenwerking met Brusselse jongeren op het idee voor deze ‘Brieven uit Brussel’, die hij op zijn blog plaatste. Een aantal daarvan verscheen later ook in de krant De Morgen.
EPO brengt nu een selectie van veertien van deze brieven in boekvorm uit in spiegelformaat. Zo kan je het lezen in het Nederlands of het Frans, telkens 72 pagina’s.