Een paar dagen terug op 4 februari schreef ik een voorbeschouwing op het boek van Luke Harding onder de titel ‘Nieuw boek over Snowden is geen journalistiek werk’. Samengevat herhaalde ik over het boek ‘The Snowden Files’ wat WikiLeaks en Glenn Greenwald er over te vertellen hadden. Het artikel is géén recensie van het boek. Ik heb alleen de twee hoofdstukken gelezen die als uittreksel zijn verschenen in de Guardian. Die waren voldoende om aan te tonen dat de analyse van Greenwald en WikiLeaks klopt.
Dit is een goed geschreven geromantiseerde samenvatting van informatie die al beschikbaar is op het internet en in de media. De betrokken journalist heeft geen enkel eigen onderzoek gedaan. HIj heeft niet eens de moeite genomen om een gesprek aan te vragen met Snowden zelf of met zijn voornaamste contact met de buitenwereld, Glenn Greenwald.
In reactie op een commentaar op mijn artikel heb ik daar het volgende aan toegevoegd: “Mijn raad aan iedereen: wacht nog even op het boek van Greenwald en gun dit boek van Harding de eer die ook de film ‘The Fifth Estate’ kreeg van grootste filmflop van 2013”.
Recensent Dominique Deckmyn zegt in zijn recensie in De Standaard der Letteren van vrijdag 14 februari 2014 in grote lijnen hetzelfde, zei het iets diplomatischer. Hij looft het talent van auteur Luke Harding om de feiten op een rijtje te zetten in een spannend aan elkaar geschreven verhaal. Zijn besluit is echter hetzelfde:
“… nieuwe dingen komen we amper te weten … ook Greenwald blijft onderbelicht. De gedreven journalist was niet zomaar bij toeval betrokken geraakt … het is nu wachten op het boek van Glenn Greenwald, dat in april verschijnt onder de titel No place to hide.
Het boek heeft de bedoeling de Guardian meer krediet te geven dan de krant verdient. Daarom even herhalen dat Glenn Greenwald enkel een blogger was bij de krant, géén medewerker. De krant plaatste naast de revelaties van Greenwald meerdere artikels en blogs die de lijn van de Britse overheid verdedigden en Greenwald en Snowden aanvielen. De krant verdient zeker krediet voor het aanbieden van de website om de revelaties van Snowden/Greenwald te publiceren maar heeft nauwelijks eigen energie in het Snowden-dossier gestoken.
Samengevat: dit boek is een poging van de Guardian en de betrokken journalist om de eigen rol in de verf te zetten en alle aandacht naar zichzelf te richten voor het boek van Greenwald verschijnt.
Luke Harding is niet aan zijn proefstuk toe. Samen met collega David Leigh is hij de auteur van WikiLeaks: Inside Julian Assange’s War on Secrecy. Dit boek was samen met het boek van Daniel Domscheit-Berg WikiLeaks: My Time with Julian Assange and the World’s Most Dangerous Website de inspiratiebron voor de film ‘The Fifth Estate’ over Assange.
De filmkijkers hebben die film de plaats gegeven die hij verdiende als grootste filmflop van 2013. Ik wens het boek The Snowden Files van harte een zelfde lot toe.
Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.