Een goede maatstaf om te meten wat de wereld werkelijk denkt over Israël zijn de VN-Resoluties, die het geweld van Israël tegen zijn buren telkens weer hebben veroordeeld. Geen enkel ander land ter wereld heeft zoveel VN-resoluties met de voeten getreden als Israël.
De onderstaande lijst is gebaseerd op een studie van Steven Zunes, professor politieke wetenschappen aan de San Francisco University. Sinds 1968 heeft Israël 32 resoluties geschonden die het officiële overheidsbeleid en/of specifieke acties van Israël veroordeelden. In zijn studie vermeed Zunes VN-Resoluties op te nemen die zo vaag of onduidelijk waren dat ze voor verschillende interpretaties vatbaar waren.
Daarom zijn de bekende VN-Resolutie 242 en 338 niet opgenomen in zijn lijst. VN-Resoluties die alleen maar veroordelingen uitspraken werden evenmin meegeteld. Alleen die VN-Resoluties die opriepen voor specifieke veranderingen (100 procent vergeefs) werden meegerekend. Meestal gaat het dan over de annexatie van Oost-Jeruzalem en over de koloniale nederzettingen in de bezette gebieden.
Israël heeft ook altijd systematisch alle VN-Resoluties geschonden die opriepen om te stoppen met wrede maatregelen tegen de Palestijnse bevolking en om te stoppen met de uitwijzing van Palestijnen. Volgens journalist Chris Hedges heeft Israël alleen al over Gaza bijna honderd VN-Resoluties overtreden.
Dit is een gedeeltelijke selectie van VN-Resoluties van de Veiligheidsraad over het beleid van Israël:
- Resolutie 106 (29 maart 1955) “… ‘veroordeelt’ Israël voor een inval in Gaza”
- Resolutie 111 (19 januari 1956) “… ‘veroordeelt’ Israël voor een inval in Syrië die 56 mensen doodde”
- Resolutie 127 (22 januari 22 1958) “… ‘beveelt Israël aan’ zijn ‘no-man’s zone’ in Jeruzalem op te heffen”
- Resolutie 162 (11 april 1961) “… ‘dringt er bij Israël op aan’ zich te schikken naar de VN-beslissingen”
- Resolutie 171 (9 april 9 1962)”… ‘stelt flagrante schendingen vast door Israël bij zijn aanval op Syrië”
- Resolutie 228 (25 November 1966) “… ‘berispt’ Israël voor de aanval op Samu op de Westelijke Jordaanoever (toen nog Jordaans niet bezet grondgebied)”
- Resolutie 237 (14 juni 1967) “… ‘dringt er bij Israël op aan’ nieuwe Palestijnse vluchtelingen sinds 1967 te laten terugkeren en roept Israël op de veiligheid en het welzijn te vrijwaren van de bewoners van de gebeiden waar werd gevochten”
- Resolutie 248 (24 maart 1968)”… ‘veroordeelt’ Israël voor de massieve aanval op Karameh in Jordanië”
- Resolutie 256 (16 augustus 1968)”… ‘veroordeelt’ de invallen van Israël in Jordanië als ‘flagrante schendingen'”
- Resolutie 258 (18 september 1968)”… ‘drukt zijn bezorgdheid uit’ over de welvaart van de inwoners van de door Israël bezette gebieden, vraagt het zenden van een speciaal vertegenwoordiger om de implementatie van VN-Resolutie 237 te controleren en vraagt dat Israël hier aan meewerkt”
- Resolutie 259 (27 september 1968) “… ‘betreurt’ de weigering van Israël om de VN-missie te aanvaarden om de bezetting te onderzoeken”
- Resolutie 262 (31 december 1968) “… ‘veroordeelt’ Israël voor de aanval op de luchthaven van Beiroet“
- Resolutie 265 (1 april 1969) “… ‘veroordeelt’ Israël voor de luchtaanvallen op Salt“
- Resolutie 270 (26 augustus 1969) “… ‘veroordeelt’ Israël voor luchtaanvallen op dorpen in Zuid-Libanon”
- Resolutie 279 (12 mei 1970)”… ‘eist’ de onmiddellijke terugtrekking van alle Israëlische gewapende strijdkrachten uit het Libanees grondgebied”
- Resolutie 280 (19 mei 1970) “… ‘veroordeelt’ de aanvallen van Israël tegen Libanon”
- Resolutie 285 (5 september 1970) “… ‘eist’ de onmiddellijke terugtrekking van Israël uit Libanon”
- Resolutie 298 (25 september 1971)”… ‘betreurt’ de verandering van de status van Jeruzalem door Israël”
- Resolutie 316 (26 juni 1972)”… ‘veroordeelt’ de herhaalde aanvallen van Israël tegen Libanon”
- Resolutie 317 (21 juli 1972) ” … ‘betreurt’ de weigering van Israêl om Arabieren vrij te laten die in Libanon werden ontvoerd”
- Resolutie 332 (21 april 1973) ” … ‘veroordeelt’ de herhaalde aanvallen van Israël tegen Libanon”
- Resolutie 337 (5 augustus 1973) ” … ‘veroordeelt’ Israel voor het schenden van de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Libanon en voor de gedwongen afleiding en inbeslagname van een Libanees passagiersvliegtuig uit het Libanese luchtruim”
- Resolutie 347 (24 april 1974)” … ‘veroordeelt’ de aanvallen van Israël op Libanon”
- Resolutie 444 (19 january 1979) ” … ‘betreurt’ het gebrek van samenwerking door Israël met de VN-vredestroepen”
- Resolutie 446 (22 maart 1979) “ … ‘bepaalt’ dat de Israëlische koloniale nederzettingen een ernstige belemmering voor de vrede zijn en roept Israël op om de Vierde Conventie van Genève te respecteren;
- Resolutie 450 (14 juni 1979) ” … ‘roept’ Israël op om te stoppen met de aanvallen tegen Libanon”
- Resolutie 452 (20 juli 1979) … ‘roept’ Israël op om te stoppen met de bouw van koloniale nederzettingen in de bezette gebieden”
- Resolutie 465 (1 maart 1980) ” … ‘betreurt’ de koloniale nederzettingen en verzoekt alle VN-lidstaten geen assistentie te geven aan het programma van Israël voor deze nederzettingen”
- Resolutie 467 (24 april 1980) ” … ‘betreurt zeer sterk’ de militaire interventie van Israël in Libanon”
- Resolutie 468 (8 mei 1980) ” … ‘roept’ Israël op de illegale uitwijzing van twee Palestijnse burgemeesters en een rechter in te trekken en hun terugkeer te faciliteren”
- Resolutie 469 (20 mei 1980) ” … ‘betreurt ten sterkste’ de weigering van Israël om de bevelen van de VN-Veiligheidsraad niet op te volgen om geen Palestijnen te deporteren”
- Resolutie 471 (5 juni 1980) ” … ‘drukt zijn grote bezorgdheid uit’ over de weigering van Israël om de Vierde Conventie van Genève te respecteren”
- Resolutie 478 (20 augustus 1980): ‘berispt (Israël) in de strengste bewoordingen voor zijn claim op Jerusalem in zijn Basic Law”
- Resolutie 487 (19 juni 1981) ” … ‘veroordeelt (Israël) ten strengste’ voor zijn aanval op een kernenergiecentrale in Irak”
- Resolutie 497 (17 december 1981) “… verklaart de annexatie van de Syrische Golan-hoogvlakte ‘nul en onbestaand’ en eist dat Israël zijn beslissing (tot annexatie) onmiddellijk intrekt”
- Resolutie 501 (25 februari 1982) ” … ‘roept Israël op’ om te stoppen met aanvallen tegen Libanon en om zijn troepen terug te trekken”
- Resolutie 515 (29 juli 1982) ” … ‘eist’ dat Israël de bezetting van (de Libanese hoofdstad) Beoroet opheft en toelaat dat voedselvoorraden de stad bereiken”
- Resolutie 516 (1 augustus 1982) “… eist de onmiddellijke stopzetting van alle militaire activiteiten in Libanon en neemt nota van de schendingen van het staakt-het-vuren in Beiroet”
- Resolutie 517 (4 augustus 1982) ” … ‘berispt’ Israël omdat het weigert VN-Resoluties te gehoorzamen en eist dat Israël zijn troepen terugtrekt uit Libanon”
- Resolutie 520 (17 september 1982) ” … ‘veroordeelt’ de aanval van Israël op West-Beiroet”
- Resolutie 573 (4 oktober 1985) ” … ‘veroordeelt ten strengste’ Israël voor het bombarderen van het hoofdkwartier van de PLO in (de Tunesische hoofdstad) Tunis”
- Resolutie 592 (8 december 1986) ” … ‘keurt het doden van Palestijnse studenten aan de universiteit van Birzeit door Israëlische troepen af”
- Resolutie 605 (22 december 1987) ” … ‘keurt ten strengste het beleid en de praktijk van Israël af om de mensenrechten van de Palestijnen te schenden”
- Resolutie 607 (5 januari 1988) ” … roept Israël op om geen Palestijnen te deporteren en dringt er ten strengt op aan dat Israël de Vierde Conventie van Genève respecteert”
- Resolutie 608 (14 januari 1988) ” … ‘betreurt ten zeerste dat Israël de VN heeft genegeerd en Palestijnse burgers heeft gedeporteerd”
- Resolutie 611 (25 april 1988) “… veroordeelt de moord door Israël van Khalil al-Wazir als een ‘flagrant verkrachting van het VN-Charter”
- Resolutie 636 (16 juli 989) ” … ‘betreurt’ ten zeerste de deportatie door Israël van Palestijnse burgers”
- Resolutie 641 (30 augustus 1989): ” … keurt de voortdurende deportatie van Palestijnen door Israël af”
- Resolutie 672 (12 oktober 1990): ” … ‘veroordeelt’ Israël voor het “geweld tegen Palestijnen” aan de Haram al-Sharif/Tempelberg”
- Resolutie 673 (24 oktober 1990): ” … ‘betreurt de weigering van Israël om samen te werken met de VN”
- Resolutie 681 (20 december 1990): ” … ‘betreurt’ de hervatting door Israël van de deportatie van Palestijnen”
- Resolutie 694 (24 mei 1991): ” … ‘betreurt’ de deportatie van Palestijnen door Israël en roept op il hun veligie en onmiddellijke terugkeer te verzekeren”
- Resolutie 726 (6 januari 1992): ” … ‘veroordeelt ten strengste de deportatie van Palestijnen door Israël”
- Resolutie 799 (18 december 1992): “. . . ‘veroordeelt ten strengste de deportatie door Israël van 413 Palestijnen en eist hun onmiddellijke terugkeer”
- Resolutie 904 (18 maart 1994) “… (over de moord op 27 Palestijnse moskeegangers door een Israëlische kolonist in Hebron)
- Resolutie 1322 (7 oktober 2000) keurt het bezoek af van Ariel Sharon‘s aan de Tempelberg en het geweld dat er op volgde;
- Resolutie 1435 (24 september 2002) eist het stopzetten van de maatregelen, die Israël heeft genomen in en rond (de Palestijnse stad) Ramallah (in de bezette gebieden) en de terugtrekking van Israël naar de stellingen van voor september 2000;
- Resolutie 1544 (19 mei 2004) “…‘doet een oproep’ aan Israël om zijn internationaalrechterlijke verplichtingen na te komen en dringt er in het bijzonder op aan geen (Palestijnse) huizen (in de bezette gebieden) meer te vernietigen in overtreding van het internationaal recht”
- Resolutie 1860 (8 januari 2009) “…‘doet een oproep’ tot een onmiddellijk, duurzaam en volledig gerespecteerd staakt-het-vuren, die moet leiden tot de volledige terugtrekking van de Israëlische strijdkrachten uit Gaza; ‘doet een oproep’ om humanitaire hulp ongehinderd toe te laten in Gaza, waaronder voedsel, brandstof en medisch hulpmateriaal”
Bronnen:
- Foreign Policy Journal: Rogue State: Israeli Violations of U.N. Security Council Resolutions
- Haaretz: Study: Israel leads in ignoring Security Council resolutions
- Truthdig: Elites Will Make Gazans of Us All
- Wikipedia: List of the UN resolutions concerning Israel and Palestine
Samenvatting informatie en vertaling Lode Vanoost
Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.