De Nederlandse regering weigert het akkoord openbaar te maken dat de samenwerking vastlegt over het onderzoek onder Nederlandse leiding naar de crash op 17 juli 2014 van Malaysia Airlines MH17 in Oekraïne. Dat akkoord is gesloten tussen Nederland, België, Australië en Oekraïne.

Na de crash van vlucht MH17 sloten drie van de landen met slachtoffers een akkoord met Oekraïne, waarin de onderzoeksmodaliteiten werden vastgelegd voor een Joint Investigation Team. Maleisië en Malaysia Airlines bleven buiten dit onderzoek.

Onmiddellijk na de crash werd met de vinger gewezen naar de etnisch Russische Oekraïense rebellen op de plaats van de crash. Die zouden – al dan niet per vergissing – het toestel hebben neergehaald met een door Rusland geleverd Buk-luchtafweergeschut. Rusland repliceerde dat volgens hun satellietbeelden een Oekraïens militair vliegtuig in de nabijheid van het toestel de waarschijnlijke dader is.

Het samenwerkingsakkoord bevat een bepaling die stelt dat elk van de vier betrokken landen – Nederland, België, Australië en Oekraïne – afzonderlijk kan eisen dat het eindresultaat van het onderzoek (of delen ervan) geheim moet blijven, als het meent dat die openbaarmaking het land schade zou kunnen toebrengen.

Het Nederlandse weekblad Elsevier Magazine heeft bij het ministerie van Justitie een verzoek ingediend, in toepassing van de wet op de openbaarheid van informatie, om de tekst van dit akkoord te bekomen. De Nederlandse regering heeft dit geweigerd.

Wat zou Oekraïne moeten te verbergen hebben bij een vliegtuigcrash, waar het land volgens eigen verklaringen geen enkele verantwoordelijkheid voor draagt? Deze geheimhouding hypothekeert het onderzoek bij voorbaat.

Bron: MH17 – A scandal in the making

Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.

[mv_include id=’1199′]