Het zijn delicate tijden voor sarcasme en humor. Soms zit het verborgen in de kleine details. Het Belgisch leger plaatst sinds 17 januari 2015 zijn troepen op de door de overheid gewenste plaatsen en zet zijn ervaring in.
Op de foto hierboven zie je een vrachtwagen van het leger die een aantal soldaten afzet op een lokatie in het Brusselse (de juiste plaats laat ik om veiligheidsredenen achterwege). Hij werd vanochtend, zaterdag 17 januari, gemaakt.
KFOR?
Op de vrachtwagen kan je vaag de letters KFOR herkennen. KFOR staat voor Kosovo Forces. Daar worden de NAVO-troepen mee bedoeld die vanaf 12 juni 1999 werden gestationeerd in wat toen een afvallige provincie was van Servië-Montenegro (dat zich op dat ogenblik nog Joegoslavië noemde). Kosovo heeft zich in 2008 onafhankelijk verklaard en België was één van de eerste landen om dat te erkennen.
Het Belgisch leger had tot maximaal 1.100 troepen ter plaatse. Zij waren voornamelijk gestationeerd in de etnisch tussen Kosovaarse Serviërs en Kosovaarse Albanezen verdeelde stad Mitrovica in het noordoosten. Ze stonden daar onder het opperbevel van de Franse troepen, die het noordwestelijke deel van Kosovo bewaakten. Op 31 maart 2010 trok het Belgisch leger zich terug uit Kosovo.
Het leger heeft blijkbaar niet de middelen (of voelt misschien niet de noodzaak) om zijn voertuigen te vernieuwen, want de KFOR-symbolen staan nog steeds op deze vrachtwagen.
Van Mitrovica naar Brussel
In Kosovo was net een bloedige burgeroorlog beëindigd. Ook tijdens de ontplooiing van de KFOR-troepen waren er nog meerdere zware incidenten. Het moet gezegd dat de Belgische troepen zich voorbeeldig toonden in hun relatie met de lokale bevolking. Ze zorgden er altijd voor dat ze hun eigen Servische en Albanese tolken hadden.
De Belgische soldaten toonden in de omgang met de lokale bevolking ook dat ze begrip hadden voor het leven in een meertalige maatschappij, wat bijvoorbeeld van de Nederlandse, Zweedse, Deense, Italiaanse en Franse troepen niet kon worden gezegd. Die konden bijvoorbeeld maar niet vatten dat tweetalige borden wel degelijk meer dan alleen maar symbolische betekenis hebben.
De Fransen presteerden het regelmatig om met alleen maar Servische tolken te patrouilleren. In 2006 deed zich een gênant incident voor, dat de media hier netjes verzwegen. Een aantal Fransen op patrouille hadden een bordeel bezocht, dommelden daar in met een slaapdrankje en werden een dag later poedelnaakt en zonder hun wapens teruggevonden. Die wapens waren intussen waarschijnlijk al verkocht op de zwarte markt in Macedonië.
Het ergst waren echter de Oekraïense troepen in de streek rond de zuidoostelijke stad Prizren, die het presteerden om zonder tolken te patrouilleren en de lokale bevolking bij wegblokkades en wachtposten zeer brutaal behandelden.
Het kan zelfs bij VN-vredesmissies nog altijd ernstig mis lopen. Het waren Roemeense VN-rijkswachters die in 2007, tijdens een betoging in de hoofdstad Pristina, schoten losten, met een aantal zwaargewonden en één dode tot gevolg. De betoging verliep naar Brusselse maatstaven erg vreedzaam. De Roemeense bevelvoerende officier kon niet vatten dat betogers zijn bevelen niet stipt opvolgden. Er werd enkel wat met keien gegooid. De VN heeft de daders nooit vervolgd. De betrokken Roemeense brigade is onmiddellijk naar huis kunnen vertrekken (correctie 18.01.2015; de feiten werden gepleegd door Roemenen , niet door Oekraïeners).
Het blijft hoe dan ook ironisch dat het Belgisch leger met die ervaring nu in eigen land wordt ingezet. KFOR wordt BFOR (Belgium Forever).
Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.