Het Grieks parlement heeft unaniem gestemd voor de erkenning van Palestina als onafhankelijke staat. Deze stemming gebeurt terwijl Mahmoud Abbas, leider van de Palestijnse Autoriteit, op bezoek is in Griekenland.
Grieks eerste minister Alexis Tsipras reageerde op de beslissing van het parlement dat dit “er zal toe leiden dat Palestina formeel door Griekenland zal worden erkend op een latere ‘geschikte’ datum”.
De beslissing van het parlement is vooral politiek symbolisch belangrijk. Formeel kan volgens het internationaal diplomatiek recht alleen een regering namens de eigen staat een ander land erkennen. Dit kan op meerdere manieren, door een door beide staatsleiders ondertekende expliciete verklaring, door het afsluiten van samenwerkingsverdragen. De meest verregaande vorm van erkenning is het wederzijds openen van ambassades in elkaars landen.
In het geval van Griekenland moet die erkenning niet door eerste minister Tsipras maar door Grieks president Prokopis Pavlopoulos. In het Griekse politieke systeem heeft de president geen executieve macht en ligt de echte politieke beslissing dus bij de eerste minster en zijn regering. Het enige concrete gevolg is dat Griekenland voortaan in al zijn officiële documenten de vermelding ‘Palestijnse Autoriteit’ zal vervangen door ‘Palestina’.
De naam ‘Palestijnse Autoriteit’ was een compromis van de Vredesakkoorden van Oslo van 1993. Die gaven een klein deel van de Palestijnse door Israël bezette gebieden een beperkte vorm van autonomie. Omdat de term ‘Palestijnse Staat’ of ‘Palestijnse Regering’ voor bezettende macht Israël onaanvaardbaar was, werd daarom voor de ietwat ongewone omschrijving ‘Palestijnse Autoriteit’ gekozen.
Palestina werd eerder al erkend door Zweden, dat als eerste land van de EU een Palestijnse ambassade opende in de hoofdstad Stockholm in januari 2015. Groot-Brittannië, Frankrijk en het Vaticaan hebben eveneens Palestina erkend, echter zonder verdere concrete stappen te nemen.
Met deze erkenning sluit Griekenland zich aan bij het overgrote deel van de internationale gemeenschap (zie kaart boven dit artikel). Enkel nog 24 lidstaten van de EU (min Zweden, Griekenland, Frankrijk, Groot-Brittannië), de VS, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Japan, Mexico en Colombia hebben deze stap nog niet gezet.