Warme stralen van de lentezon, tussen wispelturige hagel- en regenbuien door, wisten 3500 vredesmanifestanten te overtuigen om samen te betogen voor investeringen in vrede, tegen de verspilling van 15 miljard euro aan 35 nieuwe gevechtsvliegtuigen door de federale regering van N-VA, CD&V, Open VLD en MR.
Organisator Ludo De Brabander van Vrede had er ondanks het aangekondigde slechte weer goede hoop op. Hij hoopte om 14 uur aan het Centraal-Station op 4000 aanwezigen. Na meerdere toespraken vertrok de stoet door Brussel. Zijn wens bleek grotendeels te kloppen. Ongeveer 3500 Belgen lieten zich niet door het gure voorjaarsweer vermurwen.
“Ik was er niet helemaal gerust op, met de samenloop van een week na de betoging tegen de terreur van vorige zondag, als gevolg van de tragedie van 22 maart. Ik ben dan ook zeer blij dat nauwelijks een week later bijna 4000 mensen bereid zijn om een tweede keer naar Brussel te komen om hun ongenoegen te laten horen tegen deze schandalige uitgave voor wapens die niets zullen oplossen.”
Voor de betoging vertrok, kwamen om 14 uur meerdere sprekers aan het woord, vertegenwoordigers van vredesbewegingen, derdewereldorganisaties, Hart Boven Hard en vakbonden. Allen vatten zij de argumenten samen om tegen de aankoop van 35 nieuwe gevechtsvliegtuigen te pleiten. Enkele citaten:
“Deze aankoop hypothekeert de toekomst van defensiebeleid en van buitenlandse zaken. Hoe kunnen volgende regeringen daar nog op terug komen?”
“De economische argumenten die voor deze aankoop worden gebruikt zijn niet overtuigend. Eender welke andere investering in vreedzame economische activiteiten brengt meer op. Bovendien is een dergelijk argument niet relevant voor een dergelijke beslissing.”
“Wat dit land nodig heeft is investeringen in de echte economie, in de sociale zekerheid, in het onderwijs en vooral in werkgelegenheid. Terwijl deze regering deze aankoop doet, desinvesteert ze uit openbare diensten.”
“Aankopen van gevechtsvliegtuigen gaat de conflicten in het Midden-Oosten nog erger maken, gaat nog meer mensen op de vlucht jagen.”
Opmerkelijk was de getuigenis van een Afghaan, die voor het oorlogsgeweld met westerse gevechtsvliegtuigen is gevlucht: “Wij vragen niet veel. Wat wij willen is alleen maar dat de militaire aanvallen op onze dorpen ophoudt. Wij hebben het recht om zelf onze toekomst te bepalen. Dat recht wordt ons door deze gevechtsvliegtuigen ontnomen.
Als laatste spreker kwam een vertegenwoordiger van de Franse vredesbewegingen zijn solidariteit betuigen met de Belgische betogers.
Omstreeks 15.15 uur zette de stoet zich in beweging. Na een symbolische passage langs de Congreskolom waar onder de beeltenis van koning Leopold I de eeuwige vlam brandt voor de onbekende soldaat, ging de betoging langs bij een aantal ambassades. Tussen de deelnemende organisaties ook vlaggen van Groen, Ecolo en de PVDA.
De betogers lieten hun ongenoegen luid horen bij de passage langs de Zweedse, de Franse en de Amerikaanse ambassade. (Zweden, Frankrijk en de VS zijn kandidaat-verkopers van gevechtsvliegtuigen voor het Belgisch leger.) Een laatste stop werd ingelast aan het ministerie van defensie net voorbij de Amerikaanse ambassade. Daarna ging de betoging terug naar zijn startpunt op de Kunstberg net aan het Centraal-Station.
