Bij de voorverkiezingen in de staat Kentucky haalt Bernie Sanders met een kleine achterstand evenveel delegates als Clinton. In Oregon wint hij met negen procent verschil. Clinton verliest nogmaals terrein maar blijft op ruime voorsprong. De kiezers blijven op hem stemmen, tegen alle commentatoren in.

Bernie Sanders wordt nu al zeker de Democratisch tegenkandidaat met het kleinste verschil ooit tegenover de winnende kandidaat. Terwijl alle grote media luidkeels verkondigen dat de strijd voorbij is en dat hij Clinton hoort te steunen, blijft hij enthousiaste menigtes trekken op zijn meetings en blijft hij voorverkiezingen winnen.

Waar in klassieke campagnes de kiezers in deze slotfase van de voorverkiezingen eieren voor hun geld kiezen en zich achter de gedoodverfde winnaar scharen blijft Sanders stemmen trekken. In de zuidoostelijke landbouwstaat Kentucky, bekend van zijn uitgestrekte graslanden, zijn veeteelt en zijn Kentucky Fried Chicken, behaalt Sanders net als Clinton 27 delegates voor de conventie met een nipte achterstand van 2000 stemmen (0,2 procent van de stemmen).

Oregon ligt in het noordwesten aan de Stille Oceaan tussen de staten Washington en California. Het is net als Kentucky een landbouwstaat maar heeft ook veel bosbouw en als kuststaat uiteraard visserijen op de Stille Oceaan. Hier haalt Sanders een ruime overwinning met 56 procent van de stemmen, goed voor 34 delegates, tegen 25 voor Clinton.

Daarmee wordt de voorsprong van Clinton weer iets kleiner. Ze behoudt met 1768 verkozen delegates tegenover 1494 voor Sanders een meerderheid van 54,19 procent van de verkozen delegates.

In schril contrast daarmee zijn de superdelegates, de niet door de kiezers verkozen delegates van het establisment van de Democratische Partij. Van de totaal 714 superdelegates hebben er 554 hun voorkeur al uitgesproken. 525 daarvan of 94 procent kiezen voor Clinton. Deze superdelegates zijn niet gebonden door hun eerste stemadvies en kunnen tot op het laatst op de partijconventie van gedacht veranderen. De kans dat dat gebeurt is zo goed als onbestaande. Het partijapparaat heeft al meermaals laten verstaan dat Sanders als kandidaat president in geen enkel geval overwogen wordt.

546 delegates in één keer

Op 4 juni 2015 zijn er nog voorverkiezingen op de Virgin Islands (voor 12 delegates) in de Stille Oceaan en de dag erop in Puerto Rico (67). De grootste en voorlaatste voorverkiezingen van allemaal komt er uiteindelijk op 7 juni. Dan worden in één dag vijf voorverkiezingen gehouden.

Die dag steekt Californië met kop en schouder boven de andere vier staten Montana, New Jersey, New Mexico, North Dakota en South Dakota. In de Sunny State, de grootste staat van de VS qua bevolking met 39,3 miljoen inwoners worden dan in één klap 546 delegates verkozen, bijna tien procent van alle tijdens de voorverkiezingen te verkiezen delegates voor de partijconventie.

Daarna volgt op 7 juni nog de hoofdstad Washington, DC (die in de Amerikaanse media tijdens de voorverkiezingen wordt vernoemd als ‘District of Columbia’, om verwarring met de staat Washington aan de westkust te vermijden). Daar vallen op 14 juni nog 45 delegates toe te wijzen.

Afgaand op de uitspraken die hij tot nu deed tijdens zijn campagne mag men er van uit gaan dat Sanders tot en met die laatste voorverkiezing zal doorgaan. Hij verwacht immers nog minstens vijf op negen overwinningen. Zijn streefdoel blijft het behalen van zoveel mogelijk delegates om op de partijconventie politieke eisen te stellen aan Clinton, voor hij zijn steun aan haar gaat geven.

De top van de Republikeinse Partij lijkt er zich ondertussen bij neer te leggen dat de kandidatuur van Donald Trump onvermijdelijk is geworden. Hij moet nog 134 delegates behalen in zes voorverkiezingen, waarvan er vier hun delegates toewijzen volgens het ‘winner-takes-all’ of ‘winner-takes-most’ principe. De Republikeinse partijelite beslist waarschijnlijk in de komende dagen hoe ze zich zonder al te veel gezichtsverlies gaat scharen achter een kandidaat die ze nooit gewild heeft.