Op 31 mei 2016 organiseerden de Israëlische VN-delegatie en het World Jewish Congress een #StopBDS- conferentie in New York City. Op die conferentie sprak rechts propagandaconsultant Frank Luntz. Hij stelt vast dat ‘jonge mensen over het hele land dramatisch meer progressief denken en in toenemende mate vijandig staan tegenover Israël en sympathiek tegenover de Palestijnen’.

BDS staat voor Boycott-Divest-Sanction, een campagne die oproept voor een boycot van Israëlische instellingen en personen, voor desinvesteren in Israël en voor economische sancties. Dit zolang Israël de Palestijnse gebieden bezet en koloniseert en zolang er in Israël zelf apartheid blijft bestaan tussen Joodse en niet-Joodse (voornamelijk Palestijnse) staatsburgers.

Van Zuid-Afrika naar Israël en Palestina

Die campagne werd in 2005 gelanceerd door organisaties en persoonlijkheden uit de Palestijnse civiele maatschappij. Ze is geïnspireerd op de boycotcampagne tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika van de jaren 1970 en 1980. Na een moeizame start krijgt BDS meer en meer navolging, vooral sinds de moordende aanvallen van Israël op de bevolking van Gaza in 2008-2009, 2012 en 2014.

Dat Israël het nodig vindt over de BDS-campagne conferenties te organiseren toont aan dat de klassieke tegenargumenten niet meer werken. Na verzwijgen en ridiculiseren volgt nu de (pogingen tot) criminalisering.

Criminalisering BDS

In een aantal landen hebben zionistische organisaties de voorbije twee jaar initiatieven genomen om het campagnevoeren voor BDS strafbaar te maken. In Frankrijk is dat gelukt. Maar een aantal andere landen zoals Nederland en Denemarken, nochtans trouwe bondgenoten van Israël, hebben duidelijk gemaakt dat daar geen sprake kan van zijn.

Campagne voeren voor BDS hoort in die landen onder vrijheid van meningsuiting. De gouverneur van de staat New York gaat verder. Hij heeft per decreet beslist alle bedrijven die zich achter de BDS scharen uit te sluiten van contracten voor openbare werken in de staat.

Daarmee komt de BDS in een vierde faze, die tot nu zeer gelijklopend is met de anti-apartheidsboycot tegen Zuid-Afrika. Aanvankelijk werd BDS doodgezwegen, daarna geridiculiseerd, vervolgens begonnen pleidooien te verschijnen dat een boycot vooral de Palestijnen zelf zou schaden. Nu probeert de regering van Israël via zijn lobbywerk de BDS-campagne te criminaliseren.

Pro-Palestijnse steun neemt toe

Die pogingen tot criminaliseren beletten echter niet dat de hasbara, de propaganda van Israël in het buitenland, er niet meer in slaagt de publieke opinie ‘gunstig’ te beïnvloeden.

Pogingen om met positieve beeldspraak de harten te winnen (zoals recent met fotoshoots van vrouwelijke soldaten in minuscule bikini’s) blijken volledig contraproductief te werken. Ze lokken eerder hilariteit uit, wat -zoals elke adverteerder weet – faliekant is voor de boodschap die men wil uitdragen.

Op de conferentie van 31 mei toonde propagandist Frank Luntz de resultaten van een uitgebreide bevraging bij universiteitsstudenten. Daarbij viel onder meer op dat Israël alleen hoog scoort in de categorie ‘banks and tanks’ (zie foto’s).

Tijdens die conferentie was er een incident dat typeert hoe de zionistische organisaties de strijd voor de harten aan het verliezen zijn. Frank Luntz herkende op een bepaald ogenblik in het publiek de journaliste Rhania Khalek van de Engelstalige Palestijnse nieuwssite Eletronicintifada.net. Die maakte foto’s van de slides die Luntz presenteerde. Luntz onderbrak daarop de presentatie van zijn slides (zie onderstaande foto’s).

Frank Luntz (midden rechts op het podium) legt de #StopBDS conferentie van 31 mei in New York uit dat Israel de steun van de Amerikaanse jongeren aan het verliezen is (Rania Khalek)

Deze keer zijn we te ver gegaan

Norman Finkelstein kwam in zijn boek ‘This time we Went Too Far‘ van 2009 tot gelijkaardige vaststellingen. Volgens hem was de aanval op Gaza in 2008-2009 Operation Cast Lead een moreel keerpunt, het ‘Sharpeville’ van Israël. Jonge Amerikaanse Joden keren zich sindsdien meer en meer af van de militaire acties van Israël.

“Dat betekent geenszins dat zij nu massaal voor de Palestijnse zaak op straat komen, integendeel, het betekent wel dat ze de huidige regeringen in Israël hun steun ontzeggen en niet meer erkennen als vertegenwoordiger van de Joden.”

Hij merkt dat verschil ook in het feit dat op zijn lezingen de fanatieke proteststemmen van enkele jaren terug volledig verdwenen zijn: “Ze zijn het niet per sé met me eens, maar ze komen om te luisteren en beslissen zelf wat ze er over denken, de zionistische lobby’s negeren ze compleet.”

De cijfers die op de conferentie werden getoond bevestigen dit. De percentages gaan in stijgende lijn en spreken volledig de lijn tegen die het Amerikaanse publiek in de mainstreammedia voorgeschoteld krijgt.

Gunstige evolutie, VS blijft centrale element voor verandering

Enerzijds is dit een positieve evolutie. Israël is al enkele jaren gestopt om de feiten zelf van de bezetting en de kolonisering nog te ontkennen en concentreert zich op de framing en het woordgebruik. Aanval is defensie, slachtoffers zijn terroristen. Dat ze overschakelen op pogingen om BDS te criminaliseren, wijst er op dat deze campagne wel degelijk werkt en meer en meer mensen overtuigt.

Anderzijds toont het aan dat Israël aan de Amerikaanse regering en economische elite nog steeds een zeer machtig bondgenoot heeft. De EU volgt die lijn ook, maar uit louter opportunistische overwegingen, de goede relaties met de VS. Fanatieke strekkingen als het christelijk zionisme in de VS zijn in Europa zo goed als onbestaande. De rest van de wereld heeft Palestina al lang erkend als staat.

In feite komt het altijd op hetzelfde neer. Echte verandering zal niet van Israël zelf komen maar van verandering in de VS. Die verandering heeft nog een lange weg te gaan, maar is onstuitbaar. De voornaamste reden voor die evolutie ligt bij de bezetting en de kolonisering zelf. Voorlopig pleiten de zionistische lobby’s er nog niet voor om deze echte oorzaken aan te pakken. De BDS-campagne gaat dus onverminderd door.

Bron: Copy BDS tactics, pro-Israel activists told at UN conference