Activisten Dakota-Keystone pijplijnen: “Trump zal ons niet tegenhouden”

Protesten aan de Tump Tower in Washington

Protesten aan de Tump Tower in Washington DC (theblaze.com)

FacebooktwitterFacebooktwitter

Een van de eerste beleidsbeslissingen van president Trump was het herstarten van de bouw van de betwiste pijplijnen Dakota Access en Keystone XL. Leden van alle oorspronkelijke volkeren van de VS en Canada brachten hun protesten vier dagen lang naar de hoofdstad Washington DC.

De pijplijnen Dakota Access en Keystone XL zijn al jaren onderwerp van lokale protesten op de plaatsen waar deze pijplijnen passeren. In antwoord op de aanhoudende protesten tegen Keystone XL had president Obama de stopzetting van de bouw bevolen. Voor Dakota Acces heeft hij dat echter niet gedaan, ook al had hij dat met identieke dezelfde argumenten gekund.

De protesten in het reservaat Standing Rock in North Dakota werden aanvankelijk maandenlang enkel gevoerd door de lokale bevolking van de Sioux in het reservaat. Dergelijke acties tegen pijplijnen en andere projecten, zoals mijnbouw of fracking, zijn overigens niet uitzonderlijk. Ze gaan soms jaren door in meerdere staten van de VS. Meestal worden ze of volledig verzwegen of geridiculiseerd in kleine berichten op de achterpagina’s van de kranten, in de faits divers van het lokale nieuws.

Van Wounded Knee over Standing Rock…

De Dakota-protesten wisten via de sociale media echter een veel grotere dimensie te bereiken. Beelden van brute repressie met honden door niet bevoegde veiligheidsagenten gingen viraal. Uiteindelijk werd het protestkamp van Standing Rock de grootse samenkomst van oorspronkelijke volkeren sinds de protesten van 1972-1973 in het reservaat Pine Ridge in buurstaat South Dakota.

In 1973 zette president Nixon het leger in om de symbolische bezetting van Wounded Knee te beëindigen
In 1973 zette president Nixon het leger in om de symbolische bezetting van Wounded Knee te beëindigen (Public Domain)

Leden van talrijke oorspronkelijke volkeren van de VS hielden toen een jaar lang de historische site van Wounded Knee bezet. Zij protesteerden daarmee tegen de gewelddadige repressie door politie en corrupte lokale leiders. Toen waren plannen voor open mijnbouw onderdeel van de protesten.

Obama bleef dus afzijdig over Dakota Access. Sinds Trump president is neemt de repressie tegen de protesten terug toe. De kampen worden voortdurend aangevallen door militair uitgeruste politie. De organisatoren van het protest tegen de pijplijnen breiden daarom hun protesten uit. Vier recente dagen van protest in de hoofdstad Washington DC zijn daar een eerste voorbeeld van.

… tot Washington DC

Van 6 tot 10 maart 2017 kwamen meer dan tienduizend betogers uit heel de VS en Canada samen in de hoofdstad Washington DC. Op 10 maart begonnen zij een protestmars symbolisch aan het federale hoofdkwartier van de Army Corps of Engineers (ACOE), de afdeling van het leger die instaat voor de bouw van militaire installaties, maar ook de bouw van grote civiele infrastructuurwerken overziet en controleert. Deze instelling geeft ook advies over de bouwvergunningen. Over de Dakota Access heeft de ACOE afwisselend koud en warm geblazen, maar uiteindelijk liet zij de verdere bouw van de pijplijn toe. De protestmars hield ook halt aan de Trump Tower, waar de demonstranten een tipi bouwden.

De betogers maken zich geen enkele illusie over de intenties van president Trump. “Hij zal zijn plannen niet voor ons wijzigen”. Zij zien hun protest echter veel breder dan alleen maar deze twee pijplijnen. “Dit gaat over het recht op drinkbaar water, zonder de permanente dreiging van olielekken, maar evengoed over een ander energiebeleid, weg van fossiele brandstoffen, over de rechten van inheemse volkeren, over de strijd tegen discriminatie, tegen economische uitbuiting én tegen seksueel wangedrag in al zijn vormen.

In een van zijn meest recente rapporten wijst de Hoge Vertegenwoordiger voor de Rechten van Inheemse Volkeren James Anaya op de problematiek van seksueel wangedrag rond pijplijnen, zowel tijdens de bouw als tijdens de exploitatie. Die werken worden bijna uitsluitend uitgevoerd door buitenlandse mannelijke werknemers die vanuit hun kampen de wijde omgeving onveilig maken.

Wie deze activisten wijst op de bikkelharde houding van de huidige president krijgt steevast hetzelfde antwoord. “Wij hebben al in veel slechtere omstandigheden voor onze zaak gestreden en houden het al honderden jaren vol, Trump zal ons niet tegenhouden om daar mee door te gaan.”


Bron: UN special rapporteur: oil, gas & mining operations brings increased sexual violence

Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.