De gasindustrie heeft in 2016 100 miljoen euro geïnvesteerd in lobbying bij de EU-instellingen. Het gevolg is dat de EU de komende 50 jaar blijft investeren in fossiele brandstoffen, tegen alle officieel beleden doelstellingen van het Europese klimaatbeleid in. De Europese waakhondorganisatie Corporate Europe Observatory publiceert een rapport met de resultaten van zijn onderzoek.
De organisatie Corporate Europe Observatory (CEO) observeert en rapporteert over de “geprivilegieerde toegang tot en invloed van grote bedrijven en hun lobbygroepen op de besluitvorming van de EU-instelingen” zoals de Europese Commissie en het Europees Parlement. Met de publicatie van hun onderzoeksresultaten dagen zij deze machtsinstrumenten uit voor wat ze zijn: methodes om tegen de wil van de bevolking in te gaan en financieel eigenbelang te plaatsen boven het algemeen welzijn.
Het CEO heeft in 2016 specifiek de lobbying van de gasindustrie onderzocht en publiceert de resultaten van zijn onderzoek in het rapport The Great Gas Lock-In: Industry lobbying behind the EU push for new gas infrastructure. Deze publicatie verschijnt aan de vooravond van de 23ste VN-klimaatconferentie (COP23), die doorgaat in de Duitse stad Bonn van 6 tot 17 november 2017. De EU-instellingen zijn ondertussen bezig met het herdefiniëren van de grensoverschrijdende energieplannen voor de toekomst.
460 vergaderingen in één jaar
In 2016 hebben de grote gasbedrijven 100 miljoen euro geïnvesteerd in lobbying. Meer dan duizend lobbyisten werden ingezet om de eigen belangen van de sector te promoten bij de hogere echelons van de Europese Commissie en bij het Europees Parlement. De centrale boodschap van hun lobbywerk is het doorduwen van de notie dat gas een proper energie-alternatief zou zijn.
Met deze enorme financiële middelen zijn bedrijven als ExxonMobil, Shell, General Electric en BP er in geslaagd in 2016 meer dan 460 samenkomsten te bekomen met Miguel Arias Cañete (‘canjete’), Europees Commissaris voor Energie, en met Maroš Šefčovič (‘marosj sjeftsjovitsj’), Ondervoorzitter van de Europese Commissie verantwoordelijk voor het EU-Energiebeleid en hun hoogste vertegenwoordigers.
Belén Balanyá (CEO): “Met deze projecten zal de EU zijn engagementen verbreken die in het Klimaatakkoord COP21 van Parijs in december 2015 werden afgesloten. Dit zal de EU vastklinken in 40 tot 50 jaar meer afhankelijkheid van fossiele brandstoffen”.
In zijn rapport legt het CEO uit hoe deze lobbying er toe heeft geleid dat de Europese Commissie en de EU-lidstaten de bouw promoten van zeer controversiële nieuwe gaspijplijnen, zoals de Euro-Caspian Mega-Pipeline vanuit Azerbeidzjan, waar onder meer de Belgische verdeler van gas Fluxys achter staat. Het Spaanse bedrijf Enagás wist Spaans EU-Commissaris Cañete om de Frans-Spaanse MidCat Pipeline te promoten.
Wanverhouding inzetbare middelen
Deze lobbymachine overstemt volledig de inspanningen van belangengroepen van burgers en consumenten die deze infrastructuurwerken willen verhinderen. Hun middelen zijn slechts drie procent van de totale uitgaven van de gaslobby. Voor elke lobbyist die ijvert voor het algemeen belang zijn er tien lobbyisten van de gasindustrie, voor elke vergadering die deze maatschappelijke organisaties hadden met vertegenwoordigers van de EU-instellingen had de gaslobby negen vergaderingen.
Belén Balanyá, CEO-campagneleider voor het klimaatbeleid, verklaart over haar onderzoek: “Het resultaat van deze intensieve lobbying door de industrie heeft er toe geleid dat de Europese Commissie de valse bewering heeft geslikt van de gaslobby dat hun brandstof een ‘zuivere’ aanvulling zou zijn van hernieuwbare energie. De Commissie plant nu een nieuwe generatie van pijplijnen en gasinfrastructuur op basis van deze bewering… Met deze projecten zal de EU zijn eigen engagementen verbreken die in het Klimaatakkoord COP21 van Parijs in december 2015 werden afgesloten. Dit zal de EU vastklinken in 40 tot 50 jaar meer afhankelijkheid van fossiele brandstoffen.”
Wat voorspeld was…
Europese leefmilieuorganisaties hebben er in september 2014 al op gewezen dat de aanstelling van Angel Arias Cañete tot Europees Commissaris voor Klimaatbeleid en Energie een desastreuze keuze zou zijn. Cañete heeft jarenlag samengewerkt met de Spaanse olie-industrie. Meerder leden van zijn familie hebben belangen in deze industrie en hebben zijn financiële belangen overgenomen toen hij Europees Commissaris werd. (Zie Milieubewegingen vertrouwen nieuwe EU-commissaris leefmilieu niet). Ook Maroš Šefčovič, lid van de Europese Commissie voor Slovakije, is een grote voorstander van gaswinning uit fracking. Op die manier wil hij de Europese aankoop van Russisch gas verminderen ten voordele van gasimport uit de VS en Canada.
De recente bevindingen van CEO bevestigen de vrees die deze leefmilieuorganisatie in 2014 uitdrukten. Deze twee leden van de Europese Commissie delen de visie en de plannen van de gasindustrie. Dat de Europese Commissie hun aanstelling in 2014 heeft aanvaard en doorgeduwd wijst er op dat hun houding een accurate reflectie is van de ware intenties van de Europese Commissie. Die visie gaat radicaal in tegen de intenties van het Klimaatakkoord COP21 van Parijs van 2015.