De Brusselse rechter in kortgeding heeft een klacht van voormalig voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers (2014-2019) Siegfried Bracke (N-VA) tegen een petitie van de PVDA volledig verworpen. “Dit zou een heel gevaarlijk precedent geweest zijn”, verklaarde partijvoorzitter Raoul Hedebouw na het vonnis.
Siegfried Bracke (N-VA) had de rechtbank verzocht om een PVDA-petitie te verbieden die oproept om pensioenextra’s terug te betalen, die de Kamer sinds meerdere jaren uitreikt aan een aantal voormalige Kamerleden.
Die extra’s blijken een wetsovertreding te zijn. Hij poogde met een eenzijdige procedure in kortgeding te verbieden dat zijn pensioenprivileges in de petitie worden verbonden met het woord ‘graaien’.
PVDA-partijvoorzitter Raoul Hedebouw reageerde tevreden op het vonnis van de rechtbank: “Dit zou een heel gevaarlijk precedent geweest zijn, maar de rechtbank fluit hem nu terug. De voorzitter van de Rechtbank van eerste aanleg van Brussel stelt vast dat Bracke zes maanden niets ondernam. De rechter verwerpt zijn argumenten over de zogezegde hoogdringendheid en stelt hem dus in het ongelijk. Wij zijn heel tevreden dat de rechter ons hierin gevolgd is.”
De advocaten van de PVDA bepleitten dat dit kortgeding een poging is om het recht op vrije meningsuiting in te perken. Dat recht wordt echter gewaarborgd door de Belgische Grondwet en door het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Met zijn vonnis sluit de rechtbank zich bij deze argumentatie aan.
Voorzitter Hedebouw voegt er nog aan toe: “Veel mensen moeten rondkomen met een pensioen van 1.200 euro of minder. Dan zien ze politici die naar het gerecht stappen om hun pensioenextra’s te beschermen. Ze pikken het niet dat Bracke ons probeerde de mond te snoeren. Dat zien we met onze petitie die al meer dan 52.000 keer is ondertekend. Ze blijft vandaag meer dan ooit relevant.”
“Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen”. Het is een citaat dat wordt toegeschreven aan de Franse Verlichtingsfilosoof Voltaire, maar dat klopt niet. De eerste bron van deze uitspraak is onbekend. Dit citaat wordt in allerlei variaties toegeschreven aan veel figuren.
Volgend citaat is daar een variant op en werd echt uitgesproken door VS-linguïst en politiek commentator Noam Chomsky: “Als we niet geloven in vrijheid van meningsuiting voor mensen die we minachten, dan geloven we daar helemaal niet in.”
Of men het eens is of niet met de petitie van de PVDA – om inhoudelijke of politiek-strategische redenen doet niet ter zake – dit initiatief van de voormalige Voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, de eerste burger van het land, is een gevaarlijk precedent, ook nadat het werd afgekeurd door de rechtbank. Dit gaat immers over veel meer dan het verbitterde initiatief van één voormalig volksvertegenwoordiger.
Het siert de andere politieke partijen niet dat zij niet onmiddellijk na de klacht van Bracke de volledige verdediging hebben opgenomen van de PVDA. Dat betekent nochtans niet dat zij het met deze partij eens zouden zijn, noch in het algemeen, noch specifiek over het initiatief van de petitie. Toch hebben zij dat niet gedaan.
De vijanden van de vrijheid van meningsuiting zullen dit vonnis aandachtig lezen en er lering uit trekken voor toekomstige politieke en juridische initiatieven. Ook het feit dat de PVDA geen steun kreeg in deze zaak van de andere democratische politieke partijen nemen ze in hun toekomstplannen mee.
Eenzelfde analyse moet gemaakt worden van de manier waarop de media hierover hebben bericht. Hier hebben ze geen hoofdpunt, geen frontpagina’s over gemaakt. Integendeel, in editorialen werd zelfs gewag gemaakt van ‘populisme’ van de PVDA. Ook dat hebben de vijanden van de vrijheid van meningsuiting gemerkt.
Ooit was populisme een historisch eervolle term die teruggaat op een zeer waardevolle traditie van politieke strijd voor democratie. Vandaag is het verworden tot een stopwoord voor ‘eender wat dat ons niet bevalt, omdat het de status quo der dingen zoals wij die willen behouden in vraag stelt’.
De term ‘stopwoord’ mag je letterlijk nemen. Het verwijt van populisme is bedoeld om verder debat letterlijk te stoppen.
Een ander verwijt dat men principiële verdedigers van de vrijheid van meningsuiting maakt, is dat zij zich door hun verdediging van dat recht vereenzelvigen met het standpunt zelf. Het is een verwijt dat ook deze nieuwssite krijgt van zij die het niet eens zijn met meningen die hier aan bod komen.
Dat brengt sommigen er zelfs toe om deze nieuwssite een PVDA-front te noemen. De verstandigen onder hen weten wel dat daar niets van klopt. Het is hen om iets anders te doen: om beschadiging, schieten op de pianospeler, niet op de partituur.
Ten gronde bedoelen ze daarmee dat ze het er niet mee eens zijn dat de standpunten van de PVDA hier even gelijkwaardig aan bod komen naast die van Groen en Vooruit en naast andere niet-partijgebonden progressieve stemmen.
Overwinning of niet, dat politiek en media dit hebben laten passeren is opnieuw een zorgwekkende evolutie in de ondergraving van de democratie.
De petitie die Siegfried Bracke poogde te verbieden kan nog steeds worden ondertekend op www.pvda.be/graaipensioen.