Volgens de Zweedse onafhankelijke onderzoeksinstelling SIPRI zijn China, Rusland en Belarus (Wit-Rusland) in 2024 samen goed voor 13,7 procent van alle wapenhandel in de wereld. De overige 86,3 procent is handel vanuit en naar Westerse en pro-Westerse landen.
De Zweedse denktank Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) publiceerde recent zijn cijfers over de internationale wapenhandel. Daar vallen heel wat interessante conclusies uit te trekken.
De handelaars
De VS zijn op zich alleen reeds goed voor 43 procent van alle wapenhandel in de wereld. Tweede grootste wapenhandelaar is Frankrijk met 11 procent. Daarna volgen Rusland en China met 11 en 5,8 procent. Om nog medestanders van deze beide landen te vinden moeten we zakken naar de achttiende plaats met de 0,6 procent van Belarus (Wit-Rusland).
Het komt er op neer dat Rusland, China en Belarus samen goed zijn voor 14,3 procent van alle wapenhandel in de wereld. Over de voorbije vijf jaar (grotendeels voor de Russische inval in Oekraïne) is de buitenlandse wapenhandel van Rusland met 64 procent gedaald, die van China met 5,4 procent.
Daarentegen is de wapenhandel van de VS in dezelfde periode met 21 procent toegenomen, reeds voor de Russische invasie in Oekraïne en voor de genocide in Gaza. Ook andere Westerse en pro-Westerse wapenhandelaars zagen in de voorbije jaren hun aandeel in de wapenhandel fors toenemen. Die van Italië is meer dan verdubbeld met 138 procent, de Franse wapenexport kende een groei van 11 procent, Spanje 29 procent en Zuid-Korea 4,9 procent.
Verbijsterend om vast te stellen is echter de vaststelling dat Oekraïne in 2024 nog altijd de dertiende wapenexporteur ter wereld is met 1,3 procent van de wereldhandel. Voor een land in oorlog tegen een bezetter is dat meer dan merkwaardig.
Hun klanten
De grootste koper van wapenmateriaal in de wereld tussen 2020 en 2024 was Oekraïne met 8.8 procent van alle wapenaankopen ter wereld. India haalt met 8,3 procent het merendeel van zijn militair materiaal uit Rusland, maar neemt desondanks een neutrale houding aan tegenover de Russische invasie in Oekraïne.
Daarna volgen Qatar, Saoedi-Arabië, Pakistan, Japan, en Australië als VS-klanten. Egypte is een solide Westerse bondgenoot maar koopt toch vooral Russisch wapentuig.
Het gaat voor Oekraïne net als voor alle andere landen om aankopen, in geen geval om schenkingen. Die moeten dus ooit volledig betaald worden. Als het van president Trump afhangt zal dat gebeuren door de winsten uit de ontginning van vele grondstoffen uit de Oekraïense bodem af te staan.
En Europa?
Reeds voor het huidige debat over de herbewapening van Europa is de invoer van wapentuig sinds 2020 meer dan verdubbeld, waarvan 64 procent aankopen in de VS. Reeds 23 van de 32 NAVO-lidstaten halen de 2 procent-norm van het bnp voor militaire investeringen. Kroatië, Portugal, Italië, Canada, België, Luxemburg, Slovenië en Spanje voldoen niet aan die arbitraire norm.
Dit alles negeert het nuchtere feit dat Europa en de VS nu reeds veel meer aan militair materiaal uitgeven dan Rusland. Dat Trump er op aandringt dat die norm omhoog moet naar 5 procent, heeft niets te maken met een of andere hypothetische oorlogsdreiging uit Rusland, maar met de verwachting dat die nieuwe Europese aankopen vooral zullen gaan naar wapentuig dat in de VS wordt geproduceerd.
De wapenindustrie is in de VS zowat de enige nog overblijvende maakindustrie (manufacturing). Voor de VS is die handel dus essentieel om zijn handelsdeficit met Europa en de wereld te verkleinen.
Dat Rusland en China een bedreiging zouden zijn voor Europa en de wereld is een fantoom goed genoeg voor de Westerse media, maar niet voor de ernstige experten die weten waar dit echt over gaat: het behoud van de VS-hegemonie over de rest van de wereld, Europa inbegrepen.
Het overheidsbudget van de VS voor ‘defensie’ is goed voor 37 procent van al het geld dat in de wereld wordt uitgegeven aan wapentuig. China met 12 procent en Rusland met 4,5 procent vertegenwoordigen 16,5 procent van het totaal. De 12 volgende grootste landen qua militair overheidsbudget zijn allen Westerse of pro-Westerse bondgenoten.
De geschiedenis van oorlog herhaalt zich
Oorlogen en hun voorbereiding worden altijd verantwoord door de dreiging van een of meerdere vijanden. Het is tevens een historische constante dat echte drijfveren voor oorlog nooit openbaar worden uitgesproken.
Daar is een zeer plausibele reden voor. Als oorlogszuchtige machten de echte reden zouden geven voor hun oorlogskoorts zou hun bevolking hen niet volgen.
Het is vandaag niet anders.