Net nadat de militaire rechter Nariman Tamimi, moeder van Ahed, veroordeelde tot 8 maand en een boete voor het filmen van Aheds slag in het gelaat van een bezettingssoldaat kreeg hij van Israëlische activiste Yifat Doron zelf een slag in het gelaat. Ondanks volledige bekentenis en instemming met verdere aanhouding werd ze door een burgerrechtbank een dag later al vrijgelaten.

Net nadat de militaire rechter het vonnis van Nariman Tamimi, moeder van Ahed, had voorgelezen stond de Israëlische activiste Yifat Doron recht en gaf hem een slag in het gelaat met de woorden: “Wie ben jij om haar te beoordelen?”

Doron werd onmiddellijk aangehouden en nog dezelfde dag voor een burgerlijke rechtbank in Israël gebracht. De politie vroeg haar verdere aanhouding voor vijf dagen “om meer tijd te krijgen voor het onderzoek”.

Doron weigerde een advocaat, argumenteerde bovendien voor de burgerrechter dat ze zich niet verzette tegen verdere aanhouding en dat ze akkoord was met de argumentatie van de politie, namelijk dat zij inderdaad een ‘bedreiging’ voor de veiligheid was: “Iedereen die niet net in het lijntje loopt van uw apartheidsregime of die onafhankelijk durft te denken, vormt inderdaad een bedreiging voor de politie.”

“Uw spel van democratie voor Joden alleen”

De burgerrechter was het daar niet mee eens en beval haar onmiddellijke vrijlating. Daarop vroeg de vertegenwoordiger van de politie om één dag uitstel om in beroep te gaan. De volgende dag herhaalde Yifat Doron (foto) haar argumenten van de dag ervoor, waar ze nog het volgende aan toe voegde: “Verder ben ik niet van plan mee te spelen met uw spel van democratie voor Joden alleen. U doet maar.”

Ondanks haar volledige bekentenis van de feiten en haar instemming met verdere aanhouding beval de rechter andermaal haar onmiddellijke vrijlating. Enkele dagen later belde zij met het Israëlische magazine +972¹: “Nariman (Ahed’s moeder) is een van mijn beste vriendinnen. Zij is een van de moedigste mensen die ik ken. Voor mij symboliseert zij het onrecht dat mensen ondergaan onder dit regime. Ik heb dit gedaan om haar te steunen.”

“Het is krankzinnig dat ik zoiets kan doen en twee dagen later al wordt vrijgelaten. Er zijn zoveel mensen in Nabi Saleh (het dorpje waar Ahed Tamimi woont) in de gevangenis, allemaal omdat ze besloten actie te voeren.”

Ondanks het feit dat Yifat Doron haar verzetsdaad stelde op de bezette Westelijke Jordaanoever, waar de militaire bezettingsrechtbank heerst, ondanks het feit dat zij over de hele lijn schuldig pleitte, ondanks het feit dat zij zich niet verzette tegen verdere aanhouding door de politie, ondanks het feit dat zij zich openlijk akkoord verklaarde met de verklaring van de politie dat zij een veiligheidsrisico inhield, werd zij door een burgerlijke rechtbank in Israël onmiddellijk terug vrijgelaten.

Het contrast met de behandeling van Ahed Tamimi voor hetzelfde misdrijf (en haar moeder Nariman voor het filmen en verspreiden van dat incident) kan niet schrijnender zijn. Voor dit systeem bestaat een naam: apartheid.

Dit is een samenvatting van het artikel An Israeli and a Palestinian slap a soldier. Guess who’s still in prison?, aangevuld met eigen commentaar. 

Notes

1   +972 is de internationale telefooncode die voor Israël en de bezette Palestijnse gebieden dezelfde is.