De Palestijnse bevolking weerlegt het door het Westen gereproduceerde narratief dat Israël verwikkeld zou zijn in een religieuze oorlog met de islam. “Dit is een koloniaal nederzettingenproject dat de gehele bevolking van Palestina wil uitroeien, de christelijke Palestijnen inbegrepen.”
De Palestijnse bevolking weerlegt volledig het door het Westen ongenuanceerd gereproduceerd narratief dat Israël verwikkeld is in een religieuze oorlog met islam. “Dit is een koloniaal nederzettingenproject dat de gehele bevolking van Palestina wil uitroeien, de christelijke Palestijnen inbegrepen.”
In een uitgebreid rapport Israeli Incitement and Discrimination against Palestinian Christians licht het Departement voor Onderhandelingszaken van de Palestijnse Staat toe hoe Israël systematisch christelijke Palestijnen discrimineert en onderdrukt.
Door voortdurend het narratief te verspreiden dat de bezetting van Palestina door Israël het gevolg zou zijn van een religieus conflict tussen moslims en joden, worden meerdere aspecten van de bezetting ontkend.
Eerst en vooral is het feit dat niet alle Palestijnen moslims zijn. De meeste Palestijnen zijn soennitische moslims, slechts een kleine minderheid zijn sjiitische moslims. Er is ook een zeer kleine minderheid Ahmadi moslims in de diaspora.
Hen als één islam zien is hetzelfde als rooms-katholieken en protestanten als één christelijke godsdienst beschouwen. Ongeveer 2 procent van de bevolking is christelijk, orthodox, katholiek en meerdere protestantse strekkingen. Verder zijn er nog kleine minderheden van Samaritanen en Druzen. Al deze minderheden leven reeds eeuwen in harmonie bij elkaar als Palestijnen.
In het Westen gaat men er te gemakkelijk van uit dat christenen niet betrokken zijn in dit conflict. In werkelijkheid lijden Palestijnse christenen even hard onder de kolonisatie, de bezetting en de repressie als alle andere Palestijnen.
Jeruzalem, geboorteplaats van het christendom
Het gewelddadige racisme van kolonisten met de hulp van het Israëlisch leger in bezet Palestijns Oost-Jeruzalem bedreigt de overleving van het christendom in de stad die de geboorteplaats is van het christendom. Vandaag leven er nog 10.000 Palestijnse christenen in Jeruzalem, die allen onder directe dreiging leven van verdrijving uit hun woningen.
De Palestijnse christelijke minderheid heeft bijzonder hard geleden sinds Israël werd opgericht in 1949. Voor de Tweede Wereldoorlog waren christenen nog 11 procent van de Palestijnse bevolking. Meer dan de helft van alle Palestijnse christenen verloren hun woning in de Nakba. Een groot deel van de Palestijnse christenen is geëmigreerd, in hoofdzaak naar de VS, Canada, Chili, Libanon, Australië en de Verenigde Arabische Emiraten.
Het rapport somt de misdrijven op die de staat Israël pleegt tegen de Palestijnse christenen: verbale en fysieke bedreigingen tegen priesters, koloniale uitbreidingsplannen in de christelijke wijk van bezet Oost-Jeruzalem, voortdurende intimidatie van Palestijnse christenen.
Ook in Israël zelf worden Palestijnse christenen door een reeks wetten gediscrimineerd. Die wetten verbieden ondermeer vereniging van gezinnen, verwerven van eigendom, verbod om binnen Israël naar hun dorpen van oorsprong terug te keren, vandalisme tegen chrsitelijke heilige plaatsen als de Stella Maris-kerk in Haifa en het Klooster van de Engel Gabriël in Nazareth. Daarnaast krijgen Palestijnse christenen in de bezette gebieden geen werkvisum meer voor hun werk in Israël.
Het rapport geeft een extensieve lijst van aanvallen op eigendommen en kerken, van haatmisdrijven en vandalisme van 2011 tot 2024, met pieken in 2022 en 2023 (voor 7 oktober 2023).
Sinds 7 oktober werden in Gaza meerdere christelijke plaatsen vernietigd. Op 19 oktober werd de Grieks-orthodoxe kerk van Sint-Porphyrius vernield, waarbij 40 doden vielen. Dit is de oudste kerk in Gaza sinds de vijfde eeuw. Ook het gebouw met sociale diensten naast de kerk werd daarbij vernield. Een andere Grieks-orthodoxe kerk in de wijk Tel al Hawa van Gaza-stad werd eveneens vernield terwijl er tientallen burgers schuilden, op vlucht voor de bombardementen op hun huizen.
In het Westen wordt een narratief verspreid van christelijke solidariteit met Israël. In Israël zelf houdt het bezettingsleger geen enkele rekening met de religieuze diversiteit van Palestina. De Palestijnse bevolking wordt immers niet vervolgd omdat ze moslim zou zijn, maar omdat ze de autochtone bewoners zijn van het land dat Israël opeist voor zijn koloniaal zionistisch project en omdat zij zich tegen de bezetting, de kolonisatie en de repressie verzetten.