De gruwelijke moord op de tweede Japanse gijzelaar door de terreurorganisatie IS moet unaniem veroordeeld worden. De westerse verontwaardiging over deze misdaad kan echter veel aan geloofwaardigheid winnen als dezelfde misdaden van die andere IS, Saoedi-Arabië, even hard aangeklaagd en veroordeeld worden.

De 47-jarige journalist Kenji Goto werd vermoord door onthoofding. Dat bevestigt IS in een persmededeling. De terreurorganisatie gaf ook een video vrij waarop beelden van een onthoofd persoon te zien zijn. De Japanse eerste minister Shinzo Abe beloofde de humanitaire hulp van 200 miljoen dollar – grotendeels voedsel en geneesmiddelen – aan het Midden-Oosten nog op te drijven. “Ik voel intense verontwaardiging over deze uitermate wrede en verachtelijke daad van terrorisme.”

De onthoofding van Kenji Goto volgt een week op de onthoofding van zijn 42-jarige medegijzelaar Haruna Yukawa. “Ik zal deze terroristen nooit vergeven”, verklaarde de eerste minister nog. De gemaskerde terrorist die Goto’s onthoofding aankondigde heeft hetzelfde Britse accent als de persoon in vorige videoboodschappen. Het gaat dus waarschijnlijk om steeds dezelfde persoon.

Kenji Goto wilde zijn collega bevrijden

Journalist Goto, een ervaren oorlogscorrespondent sinds 1996, was eind oktober 2014 ergens in Syrië opgepakt door IS tijdens een poging om de vrijlating van zijn collega Haruna Yukawa te onderhandelen. Op 25 oktober 2014 heeft hij voor het laatst een bericht verzonden dat hij veilig en wel in Syrië was. Goto laat een dochter na uit een vorig huwelijk en zijn echtgenote is in zijn afwezigheid bevallen van een dochter in oktober 2014.

Verontwaardiging over zoveel haat en wreedheid is vanzelfsprekend. De westerse verontwaardiging over de misdaden van IS zou echter veel aan internationale geloofwaardigheid winnen als ze zou gepaard gaan met een even sterke veroordeling van dezelfde misdaden door die andere IS, de Islamic State of Saudi-Arabia of ISSA.

Hoe erg de wandaden van IS ook zijn, die van ISSA zijn identiek, veel talrijker en al aan de gang sinds 1932, het jaar dat het koninkrijk werd opgericht. Een unanieme veroordeling van IS én ISSA door de media zou een gepast eerbetoon zijn aan overleden collega journalist Kenji Goto.

Een feodale, middeleeuwse dictatuur

ISSA is een feodale dictatuur die godsdienst misbruikt als instrument om de macht van een middeleeuwse dynastie in stand te houden. Miljoenen oprechte, vreedzame moslims die dit regime in Saoedi-Arabië misprijzen, kunnen veel beter en met meer recht van spreken dan eender welk westers observator uitleggen waarom dit walgelijke regime de naam ‘islamitisch’ niet verdient.

Wat wij hier kunnen doen is nogmaals de westerse leiders veroordelen en ter verantwoording roepen die nog maar pas de ISSA met een bezoek hebben geëerd, ter gelegenheid van het overlijden van de despoot van hun keuze, koning Abdullah.

Er is niets nieuws onder de zon. Zelfs behoudsgezinde media erkennen al lang de schizofrene hypocrisie van de VS en de EU over het regime van Saoedi-Arabië. Op 14 oktober 2014 – korte tijd na de eerste onthoofdingen door IS van twee Amerikaanse journalisten – publiceerde het Amerikaanse weekblad Newsweek nog een reportage van journaliste Janine Giovanni over onthoofdingen in ISSA onder de veelzeggende titel: “Wat onthoofdingen betreft, haalt ISIS het niet van Saoedi-Arabië”.

Pijnlijke literatuur

Haar artikel is pijnlijke literatuur. Saoedi-Arabië heeft geen strafwetgeving. Straffen worden bepaald en uitgesproken door rechters op basis van hun eigen interpretaties. Hard om lezen zijn de verhalen van beulen die anoniem vertellen over hun werk. “De misdadigers krijgen de morgen van hun executie een ontbijt en als ze geluk hebben een Valium.”

Executies worden weliswaar op openbare plaatsen gehouden, maar de politie ziet er op toe dat er geen vreemde pottenkijkers bij zijn, die foto’s of beelden zouden kunnen nemen. Het regime is zich immers bewust dat dat geen goede buitenlandse reclame is. Het nemen van foto’s is bijzonder gevaarlijk, er staan ook zware straffen op.

Executies, afhakken van ledematen, geselingen en stokslagen gebeuren op openbare plaatsen, redelijk vroeg om de hitte van de dag voor te zijn. Executies in de hoofdstad worden op Deera Square gehouden (ook bekend onder de gruwelijke spotnaam ‘Chop Chop Square’). Naast voetbal zijn executies de enige vorm van openbaar entertainment in ISSA.

Volgens een van de beulen zijn de meeste slachtoffers bij het aankomen op de Square reeds zo verlamd van angst dat ze volledig passief blijven. Zelf vindt hij zijn werk niet bepaald moeilijk om doen. “Als ik een been moet afhakken, doe ik dat op de plaats waar de autoriteiten me zeggen.” Het is immers niet hij maar de hand van God die de executie uitvoert. Dikwijls doen ze het ook van vader op zoon. De laatste jaren heeft het regime wel meer moeite om nog sollicitanten voor de baan te vinden.

De slachtoffers worden geblinddoekt, niet uit humanitaire redenen, maar om te vermijden dat hij/zij nog een laatste beweging maakt op het fatale ogenblik. Af en toe gebeurt dat toch, met zware gevolgen. Dat was onder meer het geval in januari 2013 toen de 24-jarige Sri-Lankaanse nanny Rizana Nafeek voortdurend met haar hoofd zwaaide. Zij stelde dat de vier maand oude baby voor wiens dood ze werd terdood veroordeeld was gestikt tijdens het drinken van melk.

Slachtoffers zijn bijna uitsluitend arme mensen

De meeste kindermeiden in Saoedi-Arabië zijn niet opgeleid, komen rechtstreeks uit een arm land (de meeste terechtgestelden zijn buitenlanders, meestal huispersoneel, bouwvakkers, reinigingspersoneel, Saoedische slachtoffers zijn bijna uitsluitend arme mensen). Een groot deel van het vrouwelijk huispersoneel wordt ook zwaar seksueel misbruikt.

In augustus 2014 werd nog een meid geëxecuteerd omdat een baby onder haar hoede was gestorven, meer dan waarschijnlijk aan een epilepsie-aanval – aan ’toverij’ volgens de rechter. (In dezelfde periode werd ook een Saoedische dokter veroordeeld voor het verplegen van een vrouw in levensgevaar. Hij kwam er goedkoop van af met een gevangenisstraf van vijf jaar. In Saoedi-Arabië zijn strafmaten wel letterlijk te nemen.)

Na de executie wordt het onthoofde lichaam nog een aantal uren getoond van op een verhoog, soms aan een kruis met het hoofd in een plastic zak er aangehecht. In enkele gevallen laten de autoriteiten het lichaam tot vier dagen hangen.

Ondanks de voorbeelden hierboven hebben de meeste terdoodveroordeelden geen misdaad begaan waarbij personen omkwamen of zwaar geweld werd aangedaan. De meeste daders worden geëxecuteerd voor overspel, heiligschennis, tovenarij, banditisme of persoonlijk drugsgebruik.

Volgens mensenrechtenorganisaties als Amnesty International en Human Rights Watch zijn het zelden grote drugshandelaars die worden geëxecuteerd, maar “een of andere arme kerel die met hasj wordt betrapt”. In de zuidelijke provincies dicht bij Jemen, waar de bevolking minder trouw is aan het regime, worden executies frequent ingezet als politiek onderdrukkingsmiddel.

• Islamic State says it has beheaded second Japanese hostage Goto
• When It Comes to Beheadings, ISIS Has Nothing Over Saudi Arabia

Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.