Justitieambtenaren, advocaten en strijders voor de mensenrechten kwamen er samen om een ander penitentiair en bestraffingsbeleid te eisen. De regering is niet bereid om hierover een ernstig debat aan te gaan en kiest voor ‘humanitaire ondersteuning’ door het leger als enige antwoord op de klachten van de cipiers.

De actievoerende organisaties herinnerden eraan dat België reeds meermaals werd veroordeeld door het Europees Hof van de Rechten van de Mens en het Europees Comité voor Preventie van Marteling (EPM) voor de mensonwaardige en vernederende behandeling van gevangenen in België. Op het laatste EPM-rapport heeft de Belgische regering inhoudelijk niets eens geantwoord.

Het probleem van overbevolking, het respect voor de principes en de doelstellingen (integratie, herstel, rehabilitatie) van de reeds in 2005 aangenomen en nog steeds maar gedeeltelijk uitgevoerde penitentiaire wet zal de problemen niet oplossen. Nieuwe gevangenissen bouwen om de opvangcapaciteit te vergroten zoals voorzien in de plannen van de regering zal de overbevolking niet oplossen, aldus nog de actievoerders. De geschiedenis toont immers dat hoe meer gevangenissen men bouwt, hoe meer gevangenen men er in gaat steken. De nieuw geplande megagevangenis van Haren zal 3 miljard euro kosten en niets aan de problemen verhelpen.

In de plaats van een louter repressieve aanpak van maximale detentie pleiten de organisaties voor een beleid dat gericht is op minimale vrijheidsberoving, voor een drastische vermindering van de preventieve opsluiting, voor het maximaal toepassen van alternatieve straffen en voor de opvang van geïnterneerden in passende hospitalen in plaats van in de gevangenis.

Verder pleiten zij voor een beleid van echte reïntegratie van gevangenen in de maatschappij. Tenslotte pleiten zij voor de aanstelling van een comité van experten waar burgers deel van uitmaken om samen met experten het penitentiaire en strafwetbeleid globaal te herdenken.