In januari 2017 pakte Al Jazeera uit met een onthullende documentaire over de Britse Israël-lobby. Eenzelfde reportage over de lobby in de VS bleef een jaar liggen onder zware druk van Israël en de VS maar is nu te zien op Electronic Intifada. De Israëlische regering moeit zich rechtstreeks met politiek en verkiezingen in de VS (maar wordt daar niet voor afgestraft).
Op dezelfde manier als zijn collega in Groot-Brittannië wist undercover medewerker van Al Jazeera ‘Tony’ door te dringen tot de intieme cenakels van de Israël-lobby in de VS. De documentaire reeks van vier episodes ontmaskert hoe de ambassade van Israël in de VS en haar lobbyisten spioneren, burgers vals beschuldigen of intimideren die opkomen voor de rechten van de Palestijnse bevolking. Hun aandacht gaat in het bijzonder naar de BDS-beweging (Boycot-Divest-Sanction) tegen de bezetting en kolonisatie van de Palestijnse gebieden en tegen de apartheid in Israël zelf.
Het Israëlische ministerie voor Strategische Aangelegenheden werd speciaal opgericht om geheime operaties op te zetten tegen de groeiende sympathie voor de Palestijnse zaak, in het bijzonder voor de groeiende steun voor de BDS-beweging op de universiteitscampussen. Net als met de Britse reeks kregen alle 70 personen die in de documentaire worden genoemd de kans de opnames te bekijken en replieken te geven. Slechts drie personen deden dat.
Zware druk bewijst stelling documentaire
Hoewel de film reeds klaar was in oktober 2017 bleven de opnames een jaar liggen in de kluizen van Al Jazeera. Qatar, het land waar het hoofdkwartier van Al Jazeera gevestigd is, kwam onder zware druk te staan van de Amerikaanse regering om de reeks niet uit te zenden. Ironisch genoeg bewees deze hardnekkige druk op Qatar de premisse van de documentaire, namelijk dat er wel degelijk een Israël-lobby bestaat in de VS en dat ze veel macht en invloed heeft. Zo wisten ze te lobbyen bij meerdere Congresleden om het ministerie van justitie onder druk te zetten om Al Jazeera als ‘foreign agent’ te registreren, op basis van een contraspionagewet uit de jaren 1930.
De Palestijns-Amerikaanse nieuwssite ElectronicIntifada kon kopieën van de vierdelige documentaire bemachtigen. . De Franse pro-Palestijnse website OrientXXI publiceert de documentaire met Franse ondertitels.
In het eerste deel wordt onder meer Julia Reifkind, medewerker van de ambassade, aan het werk getoond. Zij legt uit hoe ze fake Facebookprofielen gebruikt om in contact te komen met pro-Palestijnse activisten en weet te infiltreren tijdens hun activiteiten. Ze bevestigt dat zij en anderen hun werk doen in direct overleg met de regering in Israël, via het Ministerie van Strategische Zaken.
Jacob Baime, directeur van de organisatie Israel on Campus Coalition, legt uit dat ze over topsoftware van de hoogste kwaliteit beschikken om “binnen 30 seconden of minder” eender waar in de VS het begin van de organisatie van pro-Palestijnse activiteiten op te sporen op het internet. Al Jazeera zelf weigert ondertussen nog steeds de documentaire zelf uit te zenden.
Commentaar
Wat merkwaardig is aan deze documentaire is dat de lobbyisten voor Israël nergens enige moeite doen om de beschuldigingen te weerleggen die pro-Palestijnse activisten uiten tijdens hun acties. Alle inspanningen gaan naar het creëren van percepties. Zo legt een lobbyist aan kandidaat-lobbyisten het belang van woordgebruik uit. “Zeg nooit boycotbeweging, zeg altijd haatbeweging”.
Het is ook belangrijk voortdurend de woorden Jood en Israëli, Joods en Israëlisch, door elkaar te gebruiken. Een van de lobbyisten in de documentaire zegt het letterlijk “You discredit the messenger as a way of discrediting the message.” Het aanvallen van de geloofwaardigheid van activisten gebeurt vooral door steeds weer te alluderen dat de motieven van activisten antisemitisch zijn.
Deze tactieken zijn niet uniek voor de Israëllobby in de VS. In Groot-Brittannië wordt sinds zijn eerste verkiezing tot voorzitter van Labour een onafgebroken hetze gevoerd tegen Jeremy Corbyn. Ook hier in België worden deze smeertactieken toegepast. Recent werd Robrecht Vanderbeeken van ACOD-Cultuur beschuldigd van antisemitisme in een poging zijn campagne te saboteren om de Europese vakbonden achter de BDS-beweging te verzamelen.
Intrigerend is de commentaar van een van de lobbyisten over de situatie in Europa: “Europe is lost and it’s basically over and they’re turning a lot of attention now to the US”. Het eerste deel concentreert zich nog op het saboteren van pro-Palestijns activisme op universiteitscampussen. In het tweede deel zegt een andere lobbyist daarover dat dit eigenlijk nutteloos en overbodig is: “We kunnen ons beter concentreren op het Congres in Washington. Daar zit de echte macht.”
Watch the film the Israel lobby didn’t want you to see
Part 1:
Part 2:
Part 3:
Part 4: