Het leek een zoveelste ‘boerkini’, maar Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts voegt de daad bij het woord en haalt de bussen van De Lijn weg uit Brussel-Noord. De N-VA heeft immers zijn analyse gemaakt van de provincieraadsverkiezingen en die voorspellen weinig goeds voor de federale verkiezingen van mei 2019. Daarom dus. Net zo voor het VN-migratiepact.

Het werd reeds eerder uitgebreid toegelicht in ons artikel De Lijn weg uit Brussel-Noord wegens onveilig? Weyts’ beurt voor ‘boerkini’ van de week. Het klopt volledig dat de kelderverdieping waar de bussen van De Lijn toekomen in Brussel-Noord een vieze, stinkende en onveilige schandvlek is en dit al jaren, lang voor Ben Weyts (N-VA) bevoegd Vlaams minister van Mobiliteit werd.

Het is eveneens volledig juist dat er een groot probleem is met zakkenrollers en kofferdieven in Brussel-Noord. Dat werd recent nog bevestigd door de politiecommissaris van de betrokken politiezone. Hij voegde er wel aan toe dat de criminaliteit in Brussel-Noord geen verband heeft met de aanwezigheid van de transmigranten. Die hebben immers andere prioriteiten, zoals zo snel mogelijk op een Flixbus richting Groot-Brittannië geraken. Logisch, zakkenrollen is voor hen geen optie in een gebouw waar je de weg niet kent, in een land waar het laatste wat je wil riskeren een aanhouding door de politie is.

Net zo goed is het juist dat de zaal tussen de busperrons door de aanwezigheid van tientallen slapende jonge mannen een onwelriekend gevoel van onveiligheid creëert, nog meer voor de argeloze reiziger die er zijn weg niet vindt dan voor de pendelaar die er door moet.

Post-electorale depressie

Waarom dan is de beslissing van minister Weyts oneerlijk en louter electoraal geïnspireerd? Weyts heeft gelijk te zeggen dat dit een verrotte erfenis van tientallen jaren wanbeleid is van vorige regeringen (waar naast de door de N-VA zo vermaledijde ‘sossen’ ook twee van zijn huidige coalitiepartners CD&V en Open VLD deel van uitmaakten, maar dit terzijde). Hij heeft er de voorbije vier en een half jaar al evenmin iets aan gedaan.

De huidige inderdaad onleefbare situatie is echter veel geringer dan twee jaar geleden, toen er van een ware overrompeling in heel het gebouw, ook boven, kon worden gesproken. In feite is het aantal transmigranten dat nu in de catacomben van De Lijn verblijft best beheersbaar – ik schat bij mijn laatste passage op weg naar onze redactie in de Vooruitgangstraat tussen 200-300 – als daar de politieke wil voor zou zijn, wat manifest niet het geval is.

Er is in Brussel-Noord wel degelijk een groot probleem. Enig perspectief herleidt het echter tot zijn ware dimensie. Wie van aan de noordelijke benedeningang tussen de slapende transmigranten langs de busperrons van Brussel-Noord richting stadscentrum wandelt, komt nauwelijks enkele honderden meter verder in een totaal verschillende realiteit terecht. Aan de zuidelijke kant van Brussel-Noord wandel je over een leeg plein naar ministeries, Europese instellingen, zetels van grote bedrijven en driesterrenhotels, waar trendy snackbars ’s middags vol zitten met ambtenaren, werknemers en toeristen. ’s Avonds en ’s nachts is het weer een ander verhaal, dan is het er desolaat en verlaten, net als rond het Schumanplein, waar de meeste Europese instellingen zetelen.

Flixbussen, daarom dus

Opmerkelijk is dat de transmigranten alleen slapen en rondhangen in de noordelijke kant van de grote zaal, niet in de centrale zaal en al helemaal niet aan de zuidelijke kant. Waarom? Daar is een heel eenvoudige verklaring voor. Op die plaats zien ze door de open gaten van de kelderverdiepingen de groene Flixbussen af- en aanrijden. Als je echt de transmigranten daar weg zou willen, kan je dat heel eenvoudig doen door die bussen te verbieden daar nog toe te komen.

Goed kijken, in de rechterbovenhoek van de foto hangt het bordje ‘De Lijn’. Niet dat het enig verschil maakt maar haalt De Lijn dat bordje nu weg?

Los van deze problematiek is het ondertussen zo dat het deel van de Vooruitgangstraat dat aan de westelijke zijde rond Brussel-Noord gaat, totaal ongeschikt en te klein is voor de stroom privé-bussen die daar voortdurend toekomen. De situatie is er ronduit gevaarlijk. Er lopen bij aankomst en vertrek zoveel mensen rond, dat het slechts aftellen is voor de eerste reiziger er tussen of onder bussen terechtkomt. Die bussen horen daar niet. De straat is er te smal en te kort.

Al deze problemen zijn dus reëel, maar deze schande ettert al jaren. Waarom net nu deze drastische maatregel, om er de bussen van De Lijn weg te halen? Waarom niet twee-drie jaar geleden toen de situatie er veel acuter was dan nu?

De provincieraadsverkiezingen, daarom dus

Ook daar is een eenvoudige verklaring voor. Op de dag van de gemeenteraadsverkiezingen werden ook de nieuwe provincieraden verkozen. De triomfalistische bombarie en de complete focus op de stad Antwerpen kan niet verhullen dat deze verkiezingen niet zo goed waren voor de N-VA. Is het nog redelijk ingewikkeld om de resultaten van de gemeentelijke verkiezingen te extrapoleren naar de federale, Vlaamse en Europese verkiezingen van mei 2019, het kan al iets beter met de resultaten van de provincieraadsverkiezingen. De provincies vallen immers samen met de federale en Vlaamse kiesdistricten.

Die voorspellen voor de N-VA niet zoveel goeds. Als de kiezer identiek zou stemmen in mei 2019 – wat natuurlijk niet zeker is, er kan nog zoveel gebeuren – dan behoudt de coalitie van de Vlaamse regering van N-VA, CD&V en Open Vld nog nipt een parlementaire meerderheid.

De huidige federale regering van Charles Michel houdt echter in geen enkel geval stand, ook omdat de MR, de enige Franstalige partij in de federale regering, het slecht heeft gedaan. De N-VA mag dan al in naam Vlaams-nationalistisch zijn, de federale regering is en blijft haar hoofdambitie. Het huidige neoliberale beleid moet immers onverminderd kunnen doorgaan.

VB en N-VA zijn communicerende vaten

Uit de resultaten van de provincieraadsverkiezingen blijkt bovendien dat het verlies van de N-VA volledig terugvloeit naar het Vlaams Belang. De rekening is gauw gemaakt. De N-VA kan die stemmen alleen terugwinnen door keihard in te zetten op extreemrechtse standpunten.

Weyts beslissing om De Lijn uit Brussel-Noord weg te halen en dat volledig exclusief te wijten aan de aanwezigheid van transmigranten, past in de strategie van de N-VA om de komende maanden keihard in te zetten op de vluchtelingen- en de asielproblematiek. Er is wel een verschil met voorheen. Was dit de voorbije jaren nog een zelfzekere strategie, dan is nu voor het eerst sprake van paniekvoetbal.

De verplaatsing van de bussen naar de Vooruitgangstraat (update 26/11/2018: de bussen blijven blijkbaar stilstaan op het Rogierplein) lost trouwens niets op en creëert zelfs nieuwe problemen. Hoe gaat de reiziger zijn weg vinden van en naar de bussen in een gebouw dat nu al notoir ondoorgrondelijk is? Hoe moeten de bussen er weer weg? De enige optie is dat ze nog altijd door de kelders moeten rijden om terug te vertrekken. Het enige verschil is dan dat ze niet meer stil zullen staan aan de vieze perrons. Hoe gaat dat ’s avonds zijn voor de sporadische busreiziger, zonder informatie, zonder beschutting? Het infokantoor beneden gaat eveneens dicht. Gaat De Lijn minstens zo verstandig zijn om de richtingbordjes boven weg te halen en er informatieborden te plaatsen, die de reiziger de weg tonen? Of houden ze dat liever even ondoorgrondelijk als nu?

Weyts heeft ondertussen al zijn uitleg klaar voor de intrekking van deze zinloze maatregel (na mei 2019?). Het is een ‘voorlopige’ beslissing.

De problemen in Brussel-Noord zijn een gigantisch en beschamend toonbeeld van jarenlang wanbeheer door àlle betrokken overheden, ook de Vlaamse regering van de voorbije vier jaar. Dit verengen tot de aanwezigheid van transmigranten is een massale ontkenning van de eigen verantwoordelijkheid.

Voor de N-VA is het alle hens aan dek. De partij gaat massaal inzetten op extreem-rechts. Ondertussen hoopt ze dat het sociale afbraakbeleid van de voorbije vier jaar ondergesneeuwd raakt in de komende electorale campagne.

Van Brussel-Noord naar de VN

Om identiek dezelfde redenen weigert de N-VA het VN-Migratiepact te ondertekenen. Een niet eens bindend verdrag waarvan de tekst al twee jaar bekend is en waar de partij even lang nooit enig bezwaar heeft tegen gemaakt, laat staan enig initiatief heeft genomen om er ook maar iets aan te veranderen, wordt nu plots een item …

Andermaal verlegt deze partij de bakens van het politiek fatsoen. Naar beneden, niet naar boven. Wordt vervolgd.

PS1: Misschien heb ik gewoon geluk maar ik heb in al de jaren dat de redactie in de Vooruitgangstraat huist nog nooit enig probleem gehad met de vluchtelingen die in en rond Brussel-Noord rondliepen, wanneer ik er met de trein toekwam of terug vertrok. Aangenaam? Niet echt. Schrik? Deze mensen hebben veel meer redenen om bang te zijn dan ik, weken op de vlucht, angst om opgepakt te worden en gedeporteerd, terug naar af, alle risico’s voor niets, angst ook voor de nog komende risico’s van de verdere vlucht. Het allerlaatste wat deze mensen willen is incidenten met een witte Belg die er zo de politie bijhaalt. Zij zijn bang van ons. Wel altijd goed oppassen voor Brusselse gauwdieven en drugsverslaafde boeven in de grote zaal, de gangen naar de perrons en op de perrons! Die lopen hier wel al jaren rond, lang voor het woord ’transmigrant’ werd uitgevonden.

PS2: Er stoppen ook bussen van de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB in de kelderperrons. Die staan in tegenstelling tot de bussen van De Lijn vlak naast de zaal waar de transmigranten verblijven. De MIVB haalt zijn bussen daar niet weg …