Wat reeds enkele dagen werd verwacht, is werkelijkheid geworden. Julian Assange werd door Ecuador uitgeleverd aan de Britse overheid. Zijn aanhouding is gebaseerd op zijn overtreding van de Britse voorwaarden voor zijn invrijheidstelling in afwachting van het vonnis over zijn uitlevering aan Zweden, door zijn vlucht naar de ambassade van Ecuador zeven jaar geleden. Zweden heeft ondertussen elk verzoek tot uitlevering ingetrokken, maar de Britse overheid blijft hem vervolgen voor deze overtredingen begaan op Britse bodem. Assange werd in Zweden verdacht van seksueel wangedrag.
Ondertussen heeft de Britse politie ook aangekondigd dat Assange wordt aangehouden en verhoord op vraag van de VS, die een verzoek tot uitlevering hebben ingediend voor ‘computer hacking conspiracy‘. Volgens de Amerikaanse autoriteiten heeft hij Chelsea Manning geholpen met het kraken van een paswoord om toegang te krijgen tot geheime documenten. De organisatie WikiLeaks heeft onder leiding van Julian Assange bewijzen gepubliceerd van oorlogsmisdaden door Amerikaanse troepen in Irak. De feiten zelf waren weliswaar reeds bekend bij de mainstream media, maar die hadden er steeds voor gekozen exclusief te focussen op de misdaden van de tegenstrevers van de VS.
Een video waarop is te zien hoe een Amerikaanse helikopterbemanning op een groep burgers schiet en vervolgens op de ambulance die poogt de gewonden af te voeren was bij WikiLeaks terechtgekomen via Amerikaans soldate in Irak Chelsea Manning.
Chelsea Manning kreeg gratie van president Obama voor haar jarenlange gevangenisstraf. Recent werd zij opgeroepen om te komen getuigen voor een grand jury. Dit rechtsorgaan vergadert achter gesloten deuren en kan sinds de aanslagen van 9/11 getuigen verhoren en personen aanhouden zonder een aanklacht openbaar te maken. Manning kreeg voor deze grand jury de vragen die zij reeds tijdens haar proces had beantwoord en weigerde elke medewerking, waarop zij prompt werd aangehouden. Volgens haar advocaten is het de bedoeling van het rechtsapparaat om haar tot nieuwe verklaringen te brengen die in tegenspraak zouden zijn met haar verklaringen tijdens haar proces. Zij kan dan van meineed worden beschuldigd en opnieuw veroordeeld worden.
Dat enkele dagen later Julian Assange wordt aangehouden is geen toeval. Blijkbaar was een en ander reeds voorbereid (over de beweegredenen voor president Lenin Moreno van Ecuador om zijn politiek asiel in te trekken, zie President Moreno van Ecuador verdacht van corruptie).
Steun van de media ontbreekt
Als het alleen van de huidige Britse regering afhangt zal Julian Assange snel worden uitgeleverd. Het enige dat hem nog kan redden van een lange celstraf in de VS is de publieke opinie (de doodstraf is geen optie, omdat Groot-Brittannië, net als de meeste westerse staten, geen uitlevering toelaat voor gevallen waarin de doodstraf wordt uitgesproken. De VS zal een uitleveringsakkoord sluiten met Groot-Brittannië dat de doodstraf niet zal worden uitgesproken).
De voorbije jaren hebben de mainstream media er alles aan gedaan om Julian Assange te delegitimeren. De hetze tegen zijn persoon wordt geleid door de Britse krant The Guardian en de Amerikaanse krant The New York Times. Bijzonder cynisch is dat net deze twee kranten veel prestige hebben gewonnen dankzij de publicatie van WikiLeaks-documenten. Assange nam echter nooit een blad voor de mond en wees alle media, ook deze twee, met de vinger voor hun verantwoordelijkheid om jarenlang de eigen oorlogsmisdaden van de VS en Groot-Brittannië in Irak te verzwijgen voor het publiek
Het ziet er dus niet goed uit voor Assange. De desinformatie van de voorbije jaren is weer volop bezig, ook in de Belgische media. De VRT schrijft: “Hij werd gezocht door Interpol op basis van een Zweeds aanhoudingsbevel nadat twee Zweedse vrouwen beweerden dat ze seksueel waren lastiggevallen door Assange.” In werkelijkheid dienden de twee vrouwen geen klacht in voor ‘lastig vallen’ maar voor het feit dat hij met hen in dezelfde periode seksuele relaties had tijdens een lezingentournee door Zweden, zonder dat zij dat van elkaar wisten. In Zweden wordt dit legaal gekwalificeerd als ‘seksueel wangedrag’. Een Zweedse roddelkrant maakte er kort na het begin van de hele affaire ‘verkrachting’ van, maar in de Zweedse documenten noch in de verklaringen van beide dames is er sprake van deze term. Er werd al evenmin een klacht ingediend door de Zweedse justitie, maar een eis tot aanhouding om hem te verhoren in een vooronderzoek dat moest uitmaken of er grond was voor vervolging voor seksueel wangedrag.
Het klopt dat Assange en zijn entourage vaak op een heel dubbelzinnige en misprijzende manier communiceerden over de zaak in Zweden. Ook de documentaire Risk van Laura Poitras laat Assange zien als een figuur die meermaals de wenkbrauwen doet fronsen met zijn standpunten over vrouw/man-relaties. Alleen heeft dat niets te maken met wat hem nu te wachten staat in de VS. Men mag het gedrag van Assange tijdens zijn lezingentournee in Zweden overigens moreel verwerpelijk en antifeministisch noemen – wat het ook is – maar wat nu gebeurt heeft daar niets mee te maken.
Het Britse gerecht stelt het ook voor alsof de aanhouding van Assange wel moet volgen, maar dat klopt niet. Het gerecht heeft wel degelijk speelruimte, die het overigens al meermaals heeft toegepast voor personen die van zwaardere misdrijven werden verdacht of beschuldigd.
Electorale fraude door Clinton
De openbare zender VRT schrijft eveneens: “Tijdens de kiescampagne van 2016 in de VS heeft WikiLeaks duizenden e-mails van de Democratische partij laten lekken net voor de conventie, wat tot heibel in die partij geleid heeft. Sommigen zagen daar steun in voor de verkiezing van de Republikein Donald Trump.”
In werkelijkheid heeft de publicatie van de interne e-mails van de top van de Democratische Partij aangetoond dat de partijtop in samenspraak met het campagneteam van Hillary Clinton de campagne van Bernie Sanders heeft gesaboteerd tijdens de voorverkiezingen. De VRT laat die essentiële informatie weg en houdt het op een vage verwijzing naar “heibel in de partij”. Ook de stelling dat dit een steun zou zijn geweest voor de verkiezing van Donald Trump is fout en onbewezen (zie onder meer Stranden Russiagate leidt niet tot inkeer bij media en politici).
De commerciële zender VTM gaat voluit voor de leugen: “Daar (in Zweden) wordt hij namelijk beschuldigd van verkrachting”. De Morgen houdt zich meer op de vlakte met een kort bericht en relativeert de ernst van de situatie voor Assange: “Het Verenigd Koninkrijk heeft Ecuador verzekerd dat Assange niet zal worden uitgeleverd aan een land waar de doodstraf nog wordt toegepast.” De VS heeft echter al meermaals – onder meer met België voor de rechtszaak tegen een Belg die tijdens vakantie in Florida een vrouw had vermoord – ingestemd met de voorwaarde voor uitlevering om de doodstraf niet uit te spreken. De kans op uitlevering aan de VS wordt met deze Britse ’toegeving’ aan Ecuador niet verminderd.
Slechts vijf jaar cel???
Volgens De Standaard riskeert Assange in de VS slechts vijf jaar cel. Dat is manifest onjuist. De VS-procedure van rechtsgang voor deze zaken laat toe dat de aanklacht wordt gewijzigd tijdens de behandeling van de rechtszaak. Getuigen en bewijzen kunnen worden gebruikt door de rechter zonder dat de verdediging ze mag kennen of tegenspreken op grond van ‘nationale veiligheid’. De rechtbank kan getuigen en bewijzen voor de verdediging weigeren te horen of te overwegen. De Standaard reproduceert eveneens de ‘beschuldiging van verkrachting’ alsof dat een feit is.
“Als je gelooft in een vrije pers en het recht om het de machtigen oncomfortabel te maken, dan moet je je nu uitspreken. Als je dat niet doet, verwacht dan niet dat iemand je nog ooit ernstig neemt als journalist.”
Een van beide vrouwen zou nu overwegen haar aanklacht opnieuw in te dienen en de zaak in Zweden tegen hem te heropenen. Uitlevering aan de VS via Zweden is voor Assange een veel groter gevaar dan uitlevering aan de VS via Groot-Brittannië omdat dergelijke zaken in Zweden achter gesloten deuren gebeuren, omdat advocaten niet mogen communiceren met de media tijdens de behandeling van de zaak en omdat de uitlevering uitgevoerd wordt na een eerste vonnis, zonder dat een beroepsprocedure dat vonnis kan opschorten. In Groot-Brittannië is dat niet het geval.
Journalist aller landen, wees journalist
De grootste schande van deze zaak is echter dat de media deze zaak niet als een strijd voor journalistieke vrijheid aanpakken. Als Julian Assange wordt veroordeeld tot een lange straf in een gevangenis in de VS, wordt elk journalistiek werk dat staatsgeheimen onderzoekt op hun waarachtigheid en eerlijkheid onmogelijk. De passie waarmee sommige journalisten hun nijd tegenover Julian Assange uiten zegt alles over de ontaarding van de hedendaagse media, die hun functie niet langer zien als een tegenmacht tegen de overheid.
Assange dreigt te worden gestraft voor het uitbrengen van oorlogsmisdaden. De boodschap is daarmee duidelijk aan alle media en journalisten: “Beperk u tot het aanklagen van misdaden van de anderen, onze tegenstrevers, onze vijanden. Dat is uw rol en niets anders.” Wie het daar mee eens is zal doorgaan om Assange verdacht te maken en tekent het einde van elke vrije politieke onderzoeksjournalistiek.
Onafhankelijk journalist Jonathan Cook drukt het zo uit: “Dit is niet het moment om dubbelzinnig te doen over Assange of je mening in te houden. Als je gelooft in een vrije pers en het recht om het de machtigen oncomfortabel te maken, dan moet je je nu uitspreken. Als je dat niet doet, verwacht dan niet dat iemand je nog ooit ernstig neemt als journalist.”
Er zijn geen twee kanten aan deze zaak, de waarheid ligt niet ‘ergens in het midden’. Wie nu ‘geen kant’ kiest, kiest de kant van de macht.