1.300 huishoudhelpsters kwamen donderdagmorgen 28 november met steun van ACV, ABVV en ACLVB samen aan Brussel-Noord. Vandaar vertrokken ze voor acties naar de kantoren van uitzendbureau Tempo-Team/Randstad en werkgeversfederatie Federgon. Hun eisen zijn eenvoudig: geef ons een eerlijk loon, te beginnen met de beloofde 1,1 procent opslag.

Met 1.300 kwamen ze donderdagmorgen 28 november samen voor Brussel-Noord, om samen hun stem te laten horen. Wat zij eisen is heel eenvoudig: geef ons de beloofde loonsverhoging van 1,1 procent. Die was immers toegezegd in het interprofessioneel akkoord (IPA).

Het IPA is sinds 1997 een onderdeel van het systeem van sociaal overleg tussen de organisaties van werknemers en werkgevers. Die komen – soms met de regering als derde partner – een akkoord overeen dat over alle sectoren heen een bepaalde loonstijging zal worden toegepast, wat de loonnorm wordt genoemd. Die loonnorm wordt dan en minimumdrempel waar de sectoren in hun respectievelijke akkoorden (CAO’s) niet onder mogen gaan.

65 euro …

De schoonmaaksector wil die norm niet toepassen met het argument dat daar geen marge voor is. Vooral de schoonmakers in de sector van de dienstenchecks worden daar zwaar door getroffen. Zij ondervinden daarenboven ook de vermindering van hun koopkracht omdat de dienstenchecks niet correct worden geïndexeerd.

De werkgeversorganisaties willen alleen maar een éénmalige nettopremie toestaan, wat voor de meeste werkneemsters – het zijn in hoofdzaak vrouwen die hier door getroffen worden – een eenmalige premie van 65 euro zou betekenen.

Vooral de huishoudhelpster kunnen nauwelijks nog overleven met een gemiddeld bruto-uurloon van 11,50 euro. Hun werk is zeer zwaar, slecht betaald en bovendien steeds zeer onzeker. Ze kunnen amper sociale rechten opbouwen. Dit doen tot aan de pensioenleeftijd van 67 jaar is niet leefbaar. Het gaat over meer dan 140.000 mensen die elke dag in meer dan een miljoen gezinnen essentieel werk verrichten.

Schoonmaaksters in het algemeen en huishoudhulpen in het bijzonder lijden naast de concrete slechte arbeidsvoorwaarden ook zeer onder maatschappelijke misprijzen van velen, die hun werk niet naar waarde schatten, maar wel als eersten boos worden als hun kantoor, straat, toiletten of thuis er even niet netjes bij ligt.

Na de gemeenschappelijke actie aan Brussel-Noord vertrokken de deelnemers per bus naar het hoofdkantoor van het interimbureau Tempo-Team/Randstad en naar Federgon, de federatie van uitzendbedrijven, waar symbolische acties werden gevoerd. Tempo-Team/Randstad is een van de grootste bedrijven van de sector en heeft meer dan financiële middelen en winstmarges genoeg om de geëiste loonsverhoging te betalen.