Israël enthousiast over akkoord met 'stabiel autoritaire' Verenigde Arabische Emiraten, oplossing voor Palestina verder weg dan ooit

Met het samenwerkingsakkoord tussen Israël en de Verenigde Arabische Emiraten is een vreedzaam einde van de bezetting en kolonisatie van Palestina verder weg dan ooit. Het uitstel van annexatie van de bezette gebieden is niet meer dan dat: uitstel. De EU blinkt andermaal uit door betekenisloos protest dat zoals steeds een de facto goedkeuring moet maskeren.

De Verenigde Arabische Emiraten (VAR) zijn het eerste Arabische land dat de ban op erkenning van Israël doorbreekt (behalve Egypte en Jordanië, die Israël al tientallen jaren erkennen). Een alomvattend akkoord opent de weg voor wederzijdse investeringen in toerisme, gezondheidszorg, cultuur, veiligheid, telecommunicatie, energietechnologie en leefmilieu. Er komen wederzijdse ambassades en de plannen voor directe lijnvluchten liggen klaar.

In een persverklaring stelt president Trump dat dit akkoord een eerste concrete uitvoering is van zijn ‘vredesplan’ Vision for Peace. De regering van eerste minister Benjamin Netanyahu zal zijn beslissing om Israël soeverein te verklaren over delen van de bezette gebieden ‘opschorten’ (suspend). In de plaats daarvan zal zijn regering voortaan focussen op “betere banden met andere landen in de Arabische en moslimwereld. Beide partijen (Israël en de VAR) zullen hun inspanningen verder zetten om een juiste, alomvattende en duurzame oplossing te vinden voor het Israëlisch-Palestijns conflict”.

Het Orwelliaanse woordgebruik is niet nieuw, noch voor Israël, noch voor de VS. Geen ‘annexatie’, ‘bezetting’, kolonisatie’ maar een ‘conflict’ in dit ‘vredesplan’ dat werd opgesteld zonder de minste betrokkenheid, laat staan enige inspraak, van de andere zijde in dit ‘conflict’. Een plan dat geen enkele toegeving bevat, maar in feite de status quo oplegt als definitieve ‘oplossing’.

De Verenigde Arabische Emiraten?

Van alle Golfstaten zijn de Verenigde Arabische Emiraten (VAR of UAE in de Engelse afkorting) de minst bekende. De VAR liggen aan de Perzische Golf tussen Qatar, Saoedi-Arabië en Oman. Het land wordt bestuurd door een federatie van absolutistische monarchieën die alle staatsmacht (uitvoerend, rechterlijk en wetgevend) in zich verenigen. Het land is een samengaan van de zeven emiraten (emir betekent ‘heerser’), Abu Dhabi (die als hoofdstad fungeert), Ajman, Dubai, Fujairah, Ras Al Khamaih, Sharjah en Umm Al Qaywain. Samen zetelen de zeven emirs in de Federale Hoge Raad.

De VAR tellen 9,2 miljoen inwoners, maar slechts 1,4 miljoen daarvan zijn staatsburgers. Het land heeft de zesde grootste oliereserves en de zevende grootste gasvoorraden ter wereld. Abu Dhabi is de hoofdstad maar Dubai is het economisch centrum met zijn internationale lucht- en zeehaven. Emirates is een van de grootste luchtvaartmaatschappijen ter wereld. Er bestaan geen inkomstenbelastingen en op consumptie wordt 5 procent BTW betaald. Wel is er een bescheiden taks op grote bedrijven.

Het huidige federale samenwerkingsverband is een verderzetting van het Britse koloniale akkoord. De VAR zijn een van de enige voormalige koloniën waar na de Tweede Wereldoorlog de lokale heersers aan de kolonisator vroegen de ‘bescherming’ niet op te geven. Groot-Brittannië zorgde er voor dat de aardoliewinning in de ‘juiste’ handen bleef zoals tijdens de koloniale periode, namelijk de Anglo-Persian Oil Company (het huidige BP, het Franse Total kreeg er geleidelijk ook voet aan de grond). Bahrein en Qatar waren oorspronkelijk onderdeel van de Emiraten, maar werden uiteindelijk afzonderlijk onafhankelijk.

De eerste verkiezingen – alleen voor de minderheid van staatsburgers – gingen in 2006 door, waarbij de helft van de zetels in een Federal National Council werden verkozen (niet de Federal Supreme Council van de emirs). Deze Raad heeft geen echte inspraak. Elke vorm van vrije meningsuiting is verder volledig verboden.

Vastlegging van bestaande onofficiële samenwerking

Dit akkoord is grotendeels een officiële vastlegging van een reeds langer bestaande samenwerking, economisch en politiek, met Israël. De drijfveer die er achter zit is het nastreven van een gemeenschappelijk front tegen Iran. Er is echter veel meer aan de hand.

In 2014 beschuldigde de minister van buitenlandse zaken van de VAR Israël van oorlogsmisdaden met het doden van kinderen. Rouwende Palestijnen in Gaza begraven op 17 juli 2014 drie kinderen van hetzelfde gezin Shaibar, vermoord bij een luchtaanval door Israël. Foto: Ezz al-Zanoun/APA images

In 2014 tweette VAR-minister Buitenlandse Zaken Abdullah bin Zayed nog dat Israël ‘kinderen doodde’, tijdens operatie Protective Edge. Hij deed dat met de hashtag #ICC4Israel (International Criminal Court For Israel). Die verklaring valt onder de categorie ‘woorden, geen daden’ en is vergelijkbaar met zowat alle verklaringen die de Europese Commissie aflegt over Palestina. Woorden zonder enige consequentie. Terwijl hij deze boodschap publiceerde ging de feitelijke militaire samenwerking tussen de inlichtingendiensten van beide landen immers gewoon verder.

In werkelijkheid hebben de VAR reeds jaren zeer goede relaties met Israël. Zij delen hun vijandigheid tegen Iran en nemen deel aan de coalitie met Saoedi-Arabië die de bevolking van Jemen terroriseert. Deze oorlog maakt de bevelvoerders in de VAR zelf vatbaar voor vervolging door het Internationaal Strafhof (#ICC4UAE).

Vette contracten

Het jaarlijkse defensiebudget van de VAR bedraagt 23 miljard dollar, waarvan 20 miljard gaat naar aankoop van militair materiaal in de VS. De Israëlische wapenindustrie verheugt zich op komende contracten met “een ideale partner met veel geld en een autoritair regime dat niet gehinderd wordt door democratische beslommeringen en snel beslissingen kan nemen”.

Commerciële contacten werden reeds gelegd met de Israëlische sector: Israel Aerospace Industries, Rafael Advanced Defense Systems, Elbit Systems, Aeronautics Defense Systems (drones), AnyVision (voor gezichtsherkenning) en NSO Group Technologies (cyber surveillance). De toeristische sector verwacht ook veel van de rechtstreekse vluchten naar Dubai. Toeristen in spe boeken reeds een verblijf in de Burj Khalifa, het grootste gebouw ter wereld.

Het bedrijf Israel Aerospace Industries prijst zijn onbemand verkenningsvoertuig Guardium in het buitenland aan als ‘uitgetest in echte conflictsituaties’. Israël zet dit toestel in aan de grens met Gaza. Een van zijn kwaliteiten is dat het ‘mensenlevens’ redt (meer bepaald die van Israëlische soldaten). Foto: IDF/CC BY-SA 3:0

Israëlische zakenlui als Mati Kochavi, David Meidan, Avi Leumi en Avihai Stolero zijn er jaren actief in de Golfstaten waaronder de VAR. Zij verkopen drones, kleine verkenningsvliegtuigen, upgrade technologie voor F-16-gevechtsvliegtuigen en technologie voor hacking van cybersecurity-systemen.

De militaire handel met de VAE was nu jaarlijks reeds voor de officële diplomatieke relaties meer dan 25 miljoen euro waard. Ook Egypte, Algerije, Pakistan en Marokko kopen al jaren militair materiaal aan in Israel, ook al erkennen ze het land officieel niet.

Hoewel de wapenindustrie in Israël een aanzienlijke toename verwacht van de handel met de VAE zijn bepaalde sectoren toch ongerust dat de nieuwe openlijke relaties bepaalde deals gaan bemoeilijken omdat die juist gebaat zijn met totale geheimhouding en de mogelijkheid van ‘ontkenning’. Ironisch genoeg dreigen bepaalde sectoren van de wapenhandel in de VS nu klanten te verliezen voor hun producten. Het zou daarbij echter niet gaan om enorme bedragen. De globaliteit van de VS-wapenhandel met de VAR komt daarmee niet echt in gevaar.

Iran

Dit ‘vredesakkoord’ is daarnaast een poging van Israël en de VS om een verenigd front te vormen tegen regionale aartsvijand Iran. Het is een breuk met het verleden, van de totale weigering van de erkenning van Israël zolang Palestina bezet wordt.

Anti-Palestijnse stemmen wijzen er graag op dat Palestina er niet eens in slaagt Arabische solidariteit en steun te bekomen. Niets is minder waar. Dit is géén breuk van inter-Arabische solidariteit, als je tenminste de gewone Arabier als maatstaf neemt. De Golfstaten zijn absolute, repressieve dictaturen, waar de bevolking geen enkele inspraak heeft. Deze regimes zijn met andere woorden niet representatief voor wat de gewone Arabier denkt.

Ondertussen in de echte wereld

Dit zogenaamde vredesakkoord werd net als het akkoord van Trump volledig onderhandeld en besloten zonder enige inspraak of deelname van de Palestijnse bevolking en hun leiders. De belofte om niet te annexeren werd door Netanyahu in de uren na het afsluiten van het akkoord reeds tegengesproken in een aantal interviews en in een opgenomen video-toespraak. Netanyahu zegt zelf expliciet dat hij nooit ‘gebied’ zal afstaan en zich nooit zal terugplooien op ‘de lijnen van 1967’ (hij zegt niet de ‘grenzen’).

Ondertussen gaat voor de Palestijnse bevolking het leven zijn gewone gang. Terwijl het akkoord werd ondertekend ontketende de Israëlische luchtmacht een zoveelste aanval met bombardementen op de bevolking van Gaza. Zoals steeds worden die voorgesteld als ‘vergelding’ voor wat de facto het verzet van Gaza is tegen de moordende blokkade van meer dan 1 miljoen mensen door Israël. Die blokkade wordt in de mainstream media nooit voorgesteld als de oorzaak waartegen Gaza zich verzet. Nu zou het gaan om een vergelding voor het lanceren van kleine brandbommen aan luchtballons die meerdere akkers in Israël hebben aangestoken.

En Israël blokkeert nu ook volledig de invoer van brandstof voor de enige nog werkende krachtcentrale van Gaza. Die heeft als aan het huidige tempo van tien uur stroom per dag wordt geleverd nog twee dagen (tot donderdag 20 augustus) capaciteit. Voorlopig werkt de centrale nu 4 tot 8 uur per dag. In Palestina hebben zowel president Abbas als Hamas de deal dan ook volledig veroordeeld. De Palestijnse kritiek werd het best verwoord door Hanan Ashrawi:

‘Moge U nooit de pijn ervaren van het stelen van je land; moge U nooit de pijn voelen van het leven in gevangenschap onder bezetting, moge U nooit getuige zijn van de vernietiging van Uw huis of de moord van Uw geliefden. Moge U nooit uitverkocht worden door Uw ‘vrienden’.