Er is heel wat te doen over het telefoongesprek van president Trump met de hoogste ambtenaar van de staat Georgia. Trump eiste 12.000 stemmen meer, het verschil met Biden in het officiële resultaat. Volgens Trump werd er immers fraude gepleegd bij de verkiezingen. Hij heeft gelijk, maar vergist zich van dader. De Republikeinen slagen er zelfs met grootschalige illegale schrapping van kiezers op de lijsten (fraude die voorafgaat aan de verkiezingen zelf) niet meer in om meer stemmen te halen.

Ambtenaar Brad Raffensperger van de staat Georgia hield tijdens een telefoongesprek met de president stand. Het resultaat kan niet meer gewijzigd worden. Trump dreigde nog met de bewering dat hij een misdrijf zou begaan door te weigeren de resultaten te herzien.

De commentaren focussen op de standvastigheid van deze ambtenaar, die zelf Republikein is. Dat zou een teken zijn dat Trump de partij niet meer onder controle heeft en dat er ook Republikeinen zijn die het spel wel eerlijk willen spelen.

Gigantische ijsberg

Het enige bijzondere aan dit gesprek is dat het werd gelekt. Rekening houdend met de extreem strikte beveiliging van de president kan dit lek enkel komen van een interne bron in de eigen veiligheidsdiensten. Wie Trump de voorbije jaren gevolgd heeft mag er van uitgaan dat dit gesprek slechts het tipje van een gigantische ijsberg is.

De kans dat Trump hier na de eedaflegging voor gaat vervolgd worden is nihil. Eerst en vooral is dit niet eens het ergste wat hij al heeft mispeuterd. President Biden gaat in geen geval als eerste beslissing de vorige president laten vervolgen. Dat zou een enorm precedent creëren voor elke toekomstige machtswissel. Alleen al daarom.

Tussendoor

Net als alle presidenten voor hem sinds de Tweede Wereldoorlog zal president Trump in geen geval worden vervolgd voor zijn grootste criminele beslissingen: de oorlogsmisdaden van zijn leger in de vele buitenlandse oorlogen. Van de kernbommen op Hiroshima en Nagasaki, de chemische oorlog ‘Agent Orange’ tegen de Vietnamese bevolking (nog altijd de grootste oorlog met chemische wapens ooit), over de illegale oorlog tegen Irak tot de drones in Jemen, Pakistan en Afghanistan: nooit zal een Amerikaans president hiervoor vervolgd worden.

De enige president die ooit vervolging riskeerde was Richard Nixon. Hij nam om dat te vermijden als enige president ooit zelf ontslag, waarna zijn opvolger Gerald Ford hem onmiddellijk een presidentieel pardon gaf. Dat was voor zijn ‘misdaad’ om de andere machtspartij te spioneren, het fameuze Watergateschandaal. Dat was echt not done. Nixon werd daarentegen nooit vervolgd voor de tapijtbombardementen op Laos, Cambodja en Vietnam, voor het installeren van de militaire dictatuur in Chili en al evenmin voor het laten vermoorden van leiders van de Black Panthers en de American Indian Movement in eigen land.

Voorbereiding op vier jaar bitsige oppositie

In hoeverre Trump zelf er zich van bewust is doet niet terzake, maar vast staat dat de Republikeinse Partij met deze pogingen om de verkiezing van Biden alsnog te annuleren de sfeer wil scheppen voor de komende vier jaar en zich voorbereidt op een bitsige oppositie tot aan de volgende verkiezingen tegen de ‘illegale’ president.

Als Biden – zoals mag gevreesd worden – terugkeert naar het ‘normale’ neoliberale antisociale beleid van Obama, W. Bush, Clinton, Bush senior en Ronald Reagan voor hem, dan maken Trump of een of andere kloon veel kans om binnen vier jaar terug de verkiezingen te winnen tegen Biden (of wat meer voor de hand ligt, tegen Kamala Harris).

Secretary of state

De ambtenaar waarvan hierboven sprake, is allesbehalve wat nu van hem wordt gemaakt. Zijn officiële titel ‘secretary of state‘ (staatssecretaris) heeft niets vandoen met wat hier mee wordt bedoeld. Het is de hoogste ambtenaar van de overheidsdiensten van de staat. Deze ambtenaren worden politiek benoemd door de zetelende gouverneur na hoorzittingen en bekrachtiging door het Congres van de staat.

De iets ouderen onder ons herinneren zich nog Katherine Harris, secretary of state van de staat Florida, die in 2000 de ‘overwinning’ in haar staat aan George W. Bush bezorgde. Zij was als hoogste ambtenaar bevoegd voor de voorbereiding en logistieke organisatie van de verkiezingen. Tegelijk was zij leider van het campagneteam voor W. Bush in de staat. Lijkt incompatibel. Niet zo in de VS, waar dit volkomen legaal is, net als het feit dat alle stembureau’s worden bemand met de vertegenwoordigers van één partij. De andere partij mag alleen toekijken.

Bovendien is het in de VS nog steeds wettelijk om van burgers die zich op de kiezerslijsten willen inschrijven naast de naam ook ras, politieke affiliatie en postcode te eisen (alleen in de staat North Dakota wordt iedere burger die ingeschreven staat in de geboortelijsten – en in de staat woont – automatisch en voor altijd ingeschreven op de kiezerslijsten, zoals hier).

Het is de secretary of state die aan zijn/haar diensten richtlijnen geeft om de accuraatheid van die lijsten te controleren. Dit maakt het schrappen mogelijk van niet-witte kiezers en kiezers in overwegend niet-witte kiesdistricten met een amalgaam van voorwendsels. Het gebeurt bij elke verkiezing. Schattingen gaan er van uit dat zo ongeveer 16 miljoen burgers in 2020 van de kiezerslijsten werden geschrapt.

Georgia on my mind

Secretary of state Brad Raffensperger werd benoemd door gouverneur Brian Kemp, eveneens een Republikein. Kemp won in 2018 nipt de verkiezingen van Democratisch politica Stacey Abrams. Die nipte overwinning had hij te danken aan het schrappen van meer dan 160.000 kiezers van de lijsten, hoofdzakelijk zwarte Amerikanen die grotendeels Democratisch stemmen. Die schrappingen werden toen uitgevoerd door de toenmalige secretary of state … Brian Kemp. Nogmaals, dit is volkomen wettelijk in de VS.

Net als zijn voorganger was Raffensperger zeer ijverig in het schrappen van kiezers in Georgia (meer daarover in de YouTube-video hieronder). De nipte overwinning van Kemp in 2018 was echter een teken aan de wand. Zelfs met maximaal schrappen van zwarte kiezers krijgen de Republikeinen niet langer een meerderheid achter zich. Het tij keert zich langzaam tegen hen. Het aantal niet-witte kiezers – ook al zijn zij nog steeds een minderheid – neemt toe én het aantal witte kiezers dat bereid is voor een zwarte kandidaat te stemmen eveneens.

De fraude gebeurt voor de verkiezingen, niet tijdens

De echte fraude in het Amerikaanse verkiezingssysteem gebeurt met andere woorden voor de verkiezingen, door kiezers hun stemrecht te ontnemen. Als Raffensperger eerlijk was geweest, had hij dit kunnen zeggen tegen Trump: “Ik heb er echt alles aan gedaan om er voor te zorgen dat zoveel mogelijk Biden-kiezers hun stemrecht verloren, maar dat is niet meer genoeg. Zij zijn gewoon met te veel. Ondanks mijn inspanningen hebben we verloren.”

In hoeverre Trump persoonlijk hier van op de hoogte is, mag betwijfeld worden maar dat doet niet terzake. Het maakt dat hij wel gelijk heeft te stellen dat er in 2020 weer massaal fraude werd gepleegd. Dit gebeurde echter voor, niet tijdens de verkiezingen. Bovendien is het zijn partij die daar zeer ijverig in is, niet de Democraten.

En de Democraten?

Het werd hier in vorige artikels al gezegd, maar mag herhaald worden. Waarom protesteren de Democraten hier niet tegen? Of, waarom doen de Democraten het dan ook niet? Eerst en vooral: de Democraten hebben het wel degelijk ook altijd gedaan. Later Democratisch president Lyndon Johnson deed het reeds als jonge kandidaat voor het Congres in Texas in de jaren 1930. Johnson heeft in 1963 echter de Voting Rights Act goedgekeurd, in een poging de beweging voor gelijke burgerrechten te sussen.

Sindsdien nemen steeds meer niet-witte kiezers deel aan de verkiezingen. Die stemmen zeer overwegend Democratisch. In de staten waar een van beide partijen een grote electorale en stabiele meerderheid heeft, heeft deze fraude met de lijsten niet, maar zelfs daar gebeurt het op lagere niveau’s waar de balans anders kan liggen.

Op nationaal niveau doen de Democraten het ook in die staten waar hun meerderheid slinkt, maar dat kunnen ze nooit zo goed als de Republikeinen. Niet omdat die zoveel slimmer zouden zijn. De reden is demografisch. De Republikeinen halen bijna geen stemmen bij de niet-witte bevolking. Fraude met de kiezerslijsten is voor hen hét middel om hun slinkend electoraal gewicht te compenseren.

50/50 met minder stemmen

In Georgia vallen de verkiezingen van de twee federale senatoren (elke staat heeft er twee) ditmaal samen. Ook hier geldt dezelfde vaststelling: de peilingen geven ondanks massale fraude met de kiezerslijsten een zeer nipt verschil.

Er wordt heel wat gedaan over het belang van twee Democratische overwinningen, omdat dit de verhouding in de federale Senaat dan op 50/50 brengt, waarbij de vice-president als senaatsvoorzitter een extra stem heeft. Met Kamala Harris wordt het dan 51/50. Voor een aantal wetgevende initiatieven is dat inderdaad handiger.

Er zijn echter heel wat wetten die een bijzondere meerderheid van 60 of 75 stemmen vereisen. Daar veranderen deze verkiezingen niets aan. De Democraten scoren goed in de dichterbevolkte grotere staten, de Republikeinen in de kleinere, meer rurale staten.

Ook dit werd hier al eerder gezegd. De Republikeinen halen dan wel 50 van de 100 zetels in de federale Senaat, maar die halen ze allen in kleine, rurale staten. Met 580.000 inwoners verkiest de staat Wyoming twee senatoren. California duidt met een bevolking van 39,8 miljoen inwoners eveneens twee senatoren aan.

Reeds meer dan dertig jaar was en is elke Republikeinse meerderheid in de Senaat gebaseerd op een steeds kleinere minderheid van stemmen. Het is slechts een van de vele dysfuncties van het Amerikaanse politieke systeem.

Trump heeft gelijk, sort of …

Kortom, Trump heeft volledig gelijk: er werd massaal fraude gepleegd bij deze verkiezingen. Hij vergat er echter bij te zeggen “zoals altijd bij elke verkiezing in de VS en in de eerste plaats door mijn eigen partij”.

Wat verder die pogingen betreft van Marco Rubio en andere Republikeinen – hij wil bij de formele goedkeuring van de verkiezingen in de Senaat bezwaar indienen over de rechtmatigheid van de leden van het presidentieel kiescollege in een aantal staten. Uiteraard weet die man perfect dat dit niet gaat lukken.

Waar het hem om te doen is de sfeer scheppen voor de komende vier jaar. Of het hem daarbij zal lukken zich als le nouveau Trump te presenteren is maar de vraag.  Trump en Biden braken alle records qua stemmenaantallen. Meer dan 75 miljoen Amerikanen hebben op hem gestemd … Het potentieel is er.

 

In deze korte documentaire van 9:48 vat onafhankelijk onderzoeksjournalist Greg Palast samen hoe Brad Raffensperger, de ambtenaar met wie Trump sprak om de presidentsverkiezingen van 2020 in Georgia te laten hertellen, 198.000 kiezers van de kieslijsten onterecht heeft geschrapt voor de komende senaatsverkiezingen van 5 januari 2021. Een aantal ngo’s daagden hem daarvoor voor de rechter. Raffensperger besloot daarop zijn burelen te sluiten tot op de dag van de verkiezingen om de rechtszaak uit te stellen tot na de verkiezingen: