Mick Lynch is nationaal secretaris van de Britse spoorvakbond RMT. In een boodschap van amper 4 minuten herleidt hij de mythe van de Britse mainstream als neutrale objectieve verstrekkers van informatie aan de bevolking tot zijn ware dimensie. Het is hier nog niet zo erg, maar niet zoveel beter. Investeren in alternatieve media is de enige oplossing.

Mick Lynch (1962) leidt de Britse vakbond National Union of Rail, Maritime and Transport Workers (RMT). Hij ontpopte zich het voorbije jaar als de morele leider van alle sociale acties, door postwerkers, ambulanciers, verpleegkundigen, dienstverstrekkers – de ‘essentiële’ werkers die tijdens de pandemie applaus kregen.

Wie de vragen hoort die hij tijdens interviews op de grote Britse media naar het hoofd geslingerd krijgt kan hem alleen maar bewonderen voor de kalmte waarmee hij de vooringenomenheid van de betrokken journalisten ontmaskert. In de Britse gore roddeltabloids krijgt hij moddercampagnes over zich heen zoals je die van The Sun en Murdoch-consoorten mag verwachten. De deftige media zijn echter geen haar beter.

Mediakritiek van ‘beide zijden’ is oké

Het is tegenwoordig in op vergaderingen van mainstream-redacties om te glunderen over de venijnige aanvallen (want dat zijn ze, giftig en gevaarlijk) van extreemrechts, om meewarig te doen over aanvallen van linkse stemmen. “We worden langs beide zijden aangevallen, dus zijn we goed bezig”.

Die linkse kritiek is in tegenstelling tot de extreemrechtse aanvallen geen recent fenomeen maar gaat al terug op de jaren 1980, niet toevallig het begin van het neoliberalisme en wordt nog steeds briljant samengevat in Manufacturing Consent van Edward Herman en Noam Chomsky.

 Door “beide zijden’ aangevallen worden is géén criterium van kwaliteit. De waarheid ligt niet ergens mooi in het midden, maar kan eender waar liggen op het politieke spectrum. Dat weten de iets slimmere redactieleden onder hen ook wel, maar mediakritiek – ik bedoel échte mediakritiek – ligt hen nu eenmaal niet zo.

Wat hen echter vooral stoort is dat zij door het internet definitief de sluisdeuren kwijt zijn over wat kan passeren als nieuws. Dat op dat internet heel wat onzin, leugens en propaganda circuleert is een feit. Het internet heeft dus heel wat gemeen met de mainstreammedia. Wat ze echter negeren is dat op datzelfde internet ook heel wat degelijke tegenstemmen aan bod komen, die hun eigengereide mythe doorprikken.

De boodschap van Mick Lynch is eenvoudig: nu meer dan ooit moeten wij allen investeren in eigen alternatieve media. Dan heb ik het uiteraard over kanalen als DeWereldMorgen, maar er zijn er nog zoveel meer, die de moeite waard zijn om te volgen en te steunen in binnen- en buitenland. Die andere stem moet gehoord worden.

In deze korte video van amper vier minuten voor de alternatieve zender Double Down News, vat hij samen wat de gewone Brit over de eigen media denkt. Het is hier nog niet zo erg, maar niet veel beter. Af en toe kan er een eenzame journalist nog eens een degelijk informatief en genuanceerd beeld schetsen van de echte oorzaken van de sociale onrust, maar de algemene teneur gaat in dezelfde richting als in Groot-Brittannië.

Onder deze tweet staat de vertaling van zijn boodschap (eigen vertaling):

 

 

 

(nvdr: Piers Morgan is een Brits bekend mainstream-journalist, die zijn carrière begon in 1988 bij The Sun. Hij is een ‘darling’ van de politieke en economische elite, omdat hij met zijn fake-rebelse stijl en ondervragingstechniek alle sociale problemen ontkent)

“Wel, Piers Morgan zit vol bittere gal. Een deel van wat hij doet is eerlijk gezegd hate speech. Vakbondsmensen komen elke dag naar buiten, vakbondsleiders en activisten, trotseren de camera’s en de media, geven een volledig verslag van wat zij doen en moeten daarbij een pak vijandigheid ervaren.”

“We doen dat omdat we de waarheid willen verspreiden en omdat wij minder kansen hebben dan mensen als hij,  een zelfopgeblazen windbuil wat mij betreft. Piers Morgan zit in een zeer elitaire positie. Hij staat op de loonlijst van de oligarchen [beeld Rupert Murdoch] en is dat al een lange tijd, voor de superrijken.”

“Als hij zou moeten doen wat mijn (vakbonds)leden doen, elke morgen vroeg opstaan op elk mogelijk uur, al die openbare dienstverleners daarbuiten, net als al die werkers in de privé-sector, die in ploegen werken, in ondraaglijke weersomstandigheden, in weer en wind, terwijl ze allerlei werkvoorwaarden moeten ondergaan, hij [Piers Morgan] zou het daar geen minuut volhouden…”

“… onder het werkritme dat onze mensen hebben en hun loonniveau’s. Zij [mensen als Piers Morgan] zouden niet overleven met wat onze mensen moeten trotseren. Zij zouden geen toekomst hebben in de echte wereld, waar ze nog nooit een ‘handomdraai’ hebben gedaan, zoals mijn moeder altijd zei.”

“Ik denk niet dat vakbonden fair worden weergegeven in de media. Er is een vaststaande positie die je krijgt van wat de rechtse pers wordt genoemd – dat is een cliché, maar ik denk dat het accuraat is. Neem bijvoorbeeld The Telegraph, The Mail, The Express en natuurlijk The Sun en The Star en wat er voor het ogenblik verschijnt.”

“Er is zeer weinig vrijheid of mogelijkheid voor vakbonden om zichzelf uit te drukken. Je krijgt dan al die brol over ‘vakbondsbaronnen’ en ‘vakbondsmilitanten’ en dat allemaal. Dat wordt op een of andere manier herhaald in de mainstream media, zoals televisie en radio.”

“De [Britse openbare zender] BBC staat onder enorme druk van rechtse Tories [leden van de Conservatieve Partij] over dat ze een linkse instelling zou zijn. Ze volgen dus een lijn die, denk ik, die persmededelingen van regering en werkgevers uitbraakt.”

“Het is zeer moeilijk voor vakbonden om hun punten over te brengen. We moeten dit echter doorbreken op een of andere manier. De nieuwe media, sociale mediakanalen, geven ons een opportuniteit. Meer en meer mensen wantrouwen de mainstream media voor allerlei redenen. Dat betekent dat wij onze stem kunnen laten horen.”

“Sommige mensen zeggen dat ik degelijk werk doe en dat andere vakbonden degelijk werk doen om te proberen door te breken, maar het blijft een steil opwaartse strijd, omdat het lijkt of alles tegen ons is opgesteld, want er is geen neutraliteit in de media. We moeten dus hard blijven proberen.”

“Het voornaamste is echter dat we onze eigen mensen moeten overtuigen, onze vakbondsmensen om tot actie over te gaan. Ik denk dat dit zich dan verder verspreid naar anderen mensen in de gemeenschap, of dat in je café is, in je moskee, in je kerk of synagoge. Mensen hebben die discussies over wat er aan het gebeuren is.”

“Iedere werker weet dat hij onderbetaald is en de enige manier om dat aan te pakken is door georganiseerde arbeidersstrijd. Wij gaan dus door en brengen de boodschap daar buiten via alle middelen die we kunnen.”

“Het gonst overal van fake-verhalen en de BBC is voor één daarvan gevallen, dat ze daarna moesten deleten en daar ben ik blij om, maar als je op sociale media gaat, ik denk dat ze dat ‘bots’ noemen, zie je mensen die beweren treinbestuurders te zijn, mensen die beweren RMT-leden te zijn, anderen, verpleegkundigen, die geen echt werk doen.”

“Ik kan je zeggen dat alle arbeiders zo hard werken als ze altijd al gedaan hebben. Het is niet de fout van de verpleegkundigen, van de medische staf en het ondersteunend personeel in de hospitalen, dat de hospitalen in crisis zijn. Dat is een direct resultaat van onderfinanciering.”

“Het is niet de fout van de spoorwerkers dat de spoorwegen niet werken wanneer wij niet aan het staken zijn. Wanneer de spoorwegen rondom ons in elkaar stuiken, zijn het onze vakbondsleden die de woede moeten ondergaan, terechte woede en frustratie van het reizend publiek omdat ze niet kunnen betrouwen op de treindienst.”

“Dit geldt voor diensten over heel ons land. Dan is daar die fake-narratief, heel wat vals nieuws, dat gebeurt doelbewust en wordt georkestreerd door bepaalde mensen, door rechtse groeperingen en anderen, die deze beweringen doorduwen dat stakers lui zijn, dat werkende mensen lui zijn.”

“Ik ga dat niet aanvaarden. Ik weet dat de meeste mensen cynisch moeten zijn over wat ze voorgeschoteld krijgen. Spreek met je lokale openbare dienstverlener, praat met je spoormensen. Ook politieagenten en al die anderen staan hier voor het ogenblik voor.”

“Iedereen is terecht cynisch over wat ze verteld krijgen in de mainstream media en elders. Laat ons dat doorprikken en tot de waarheid komen.”

“Het is moeilijk voor mensen uit de werkende klasse om hun stemmen te laten horen, om vakbondsleiders te horen, om uitdrukkingen van solidariteit te horen, die wij willen horen. Kanalen als Double Down News zijn echt belangrijk om te volgen, dat je ermee verbonden wordt en dat we de mogelijkheid hebben om onszelf uit te drukken.”