Dat ronkende academische titels een mens niet vrijwaren van misplaatste eigendunk, extremistische standpunten, historische vervalsing en apologieën van genocide tegen niet-witte onderrassen is de lezers van deze nieuwssite bekend. Wat Mark Elchardus, Maarten Boudry en andere mandarijnen van de keizer recent presteren verlegt andermaal de bakens. Dit is geschiedenisvervalsing. Ons antwoord.

De volgers van www.dewereldmorgen.be weten het al langer. Sommige academici zijn zo ver heen in hun academische zeepbelletje dat ze denken over eender wat een gefundeerde mening te hebben en het recht om die luid te verkondigen, enkel en alleen omdat ze in hun beperkte wetenschappelijke spectrum enige academische prestige hebben verworven.

Krijtlijnen van het debat

De voorbij jaren zijn vooral Maarten Boudry en Mark Elchardus productieve experten geworden van opvattingen die flirten met neokoloniaal en extreemrechts gedachtengoed. Dat ze daar ruim plaats voor krijgen in de mainstream media, zeker in een krant als De Morgen die een progressief imago probeert hoog te houden, is merkwaardig en bedenkelijk, maar zal volgers van deze nieuwssite weinig verwonderen.

Dergelijke opinies zorgen steevast voor het nodig spektakel en zijn dus goed voor leescijfers. Bovendien passen dergelijke opinies perfect in de ideologische framing van deze media.

Hun leitmotiv, niet alleen dat van De Morgen, is de uitspraak van Noam Chomsky: “De slimme manier om mensen passief en gehoorzaam te houden is het strikt begrenzen van het spectrum van aanvaardbare opinie, maar wel zeer levendig debat binnen dat spectrum toelaten – zelfs aanmoedigen van kritische en dissidente standpunten.”

Zij zijn de ‘secular priesthood’, de onthechte intellectuelen die zich niet laten misleiden door morele overwegingen of waarden maar enkel de nuchtere feiten analyseren.

Dergelijke opinies zijn bedenkelijk maar zorgen steevast voor het nodig spektakel en zijn dus goed voor leescijfers

Zonder twijfel volgt in De Morgen een krachtig weerwoord en kan de redactie zich op de borst kloppen. “We zijn goed bezig, want we tonen beide opinies en we worden van beide kanten bekritiseerd.”

Dat die ene kant een genocidair koloniaal apartheidsregime is en de andere een onderdrukt volk zonder leger, luchtmacht, zeemacht, tanks, vliegtuigen telt daarbij even niet mee.

We zijn van deze heren (het zijn bijna uitsluitend witte mannen) wel wat gewoon maar de Opinie die Maarten Boudry, Mark Elchardus en consoorten op 24 mei hebben gepubliceerd in de krant De Morgen verdient een tegenwoord.

Geschiedenis en context

Het artikel begint met een korte opsomming van de eerste gevolgen van de acties van studenten over heel de wereld. Hun aandacht gaat daarbij uitsluitend naar acties in de VS, EU-lidstaten en eigen land. Gelijklopend verzet in Latijns-Amerika, Afrika en Azië is blijkbaar niet zo relevant voor witte heren van stand.

Volgens deze Opinie is een verschillende reactie op de Russische invasie in Oekraïne ‘perfect verdedigbaar’. Want: ‘Oekraïne werd zonder enige provocatie of militaire bedreiging aangevallen…’

Een vast ingrediënt van deze mainstream opinies is dat ze geschiedenis en context compleet negeren. Dat hebben ze gemeen met de media waar ze in publiceren. Voor 24 februari 2022 en 7 oktober 2023 was er alleen blauwe hemel en zonneschijn, peace and love, tot plots zomaar ineens, als een donderslag bij heldere hemel, enzovoort…

Een ander vast kenmerk van deze eulogieën voor het grote westerse gelijk – wat de feiten ook mogen zijn – is dat het hier enkel en alleen gaat over ‘oorlogsvoering tegen Hamas’.

Een vast ingrediënt van deze mainstream opinies is dat ze geschiedenis en context compleet negeren

De allereerste gewapende actie van Hamas dateert van 14 december 1987, 20 jaar na de bezetting, kolonisatie en repressie van wat er nog over was van Palestina na de oprichting van de staat Israël in 1949 en 38 jaar na de Nakba van 1948-1949. Dat bovendien Hamas werd gefinancierd door Israël om een tegenmacht tegen de PLO en Fatah te vormen is al evenmin relevant voor deze ‘academici’.

De redenering van de strijd tegen Hamas klopt als een etterende zweer. Zonder Hamas zou er alleen peis ende vree zijn in de regio…

Wat al die acties, open brieven, betogingen doen ‘komt de facto neer op een ontkenning van het recht op zelfverdediging volgens het internationale oorlogsrecht‘. Dat ditzelfde internationale recht het recht op zelfverdediging erkent van onderdrukte en gekoloniseerde volkeren hoeft voor deze critici geen vermelding.

Datzelfde internationaal recht erkent daarentegen het recht op zelfverdediging van een bezetter niet. Bovendien, is Israël de grootste overtreder van VN-Resoluties, 120 om precies te zijn.

Ook deze Resoluties zijn nochtans ‘internationaal recht’. Het internationaal recht is verder nog het Internationaal Gerechtshof en het Internationaal Strafhof. Beide Hoven hebben recent duidelijke standpunten ingenomen. Niet relevant voor deze heren?

Het VN-Handvest en het internationaal recht erkennen expliciet het recht op gewapend verzet van onderdrukte, gekoloniseerde en onder apartheid levende volkeren.

Israël schendt verder nog de Conventies van Genève over de plichten van bezettende machten, houdt kinderen vast in totale schending van het Verdrag voor de Rechten van het Kind, houdt duizenden Palestijnen gevangen zonder vorm van proces, foltert routineus gevangenen, ontzegt hen dringende levensreddende medische hulp, enzovoort

Al evenmin belangrijk is het feit dat de dodentol op de bezette Westelijke Jordaanoever – niet in Gaza – reeds op 6 oktober 2023 de hoogste was in 20 jaar en het jaar 2023 was nog drie maanden te gaan en dat de jarenlange ‘pesterijen’ en ‘wraakacties’ na 7 oktober enkel wat intensiever zijn geworden.

Het meest flagrante bewijs van de apartheid is de toepassing van militaire rechtspraak tegen alle Palestijnen in de bezette gebieden – met een 100% kans op schuldig verdict – en van de civiele rechtspraak (voor rechtbanken in Israël) voor de kolonisten in de bezette gebieden.

Een slag in het gezicht van een bezettingssoldaat wordt dan 8 maanden effectieve gevangenisstraf, het standrechtelijk executeren van een gewonde, ongewapende, bewusteloze Palestijn 9 maanden waarvan slechts vier worden uitgezeten…

‘Extreme omstandigheden’, ‘het geweld’

Maar goed, ‘dat Israëlische universiteiten onder deze extreme omstandigheden samenwerken met het leger… lijkt ons begrijpelijk.’ Die ‘extreme omstandigheden’, dat zijn de bezetting, de kolonisatie, de repressie, de apartheid en het verzet daartegen. De omschrijving ‘extreme omstandigheden’ past in het rijtje van ‘het geweld’.

Opgepast, deze wijze heren zijn ook ‘kritisch’ voor Israël. Ze durven. Het bezettingsleger laat ‘oogluikend’ toe dat ‘rabiate kolonisten’ ‘ook verwerpelijke collectieve pesterijen en wraakacties (uitvoeren) op Palestijnen’.

Een vast ingrediënt van deze mandarijnen van de onthechte analyse is het argument van selectieve verontwaardiging

Oogluikend? Het leger arresteert systematisch alle Palestijnen die zich verzetten tegen plunderingen en vernietigingen van hun bezittingen, hun huis, hun olijfgaarden, hun schapen, hun tractor nadat ze zijn afgeranseld door kolonisten, die ongemoeid worden gelaten. Maar toch enige nuancering, want alleen ‘rabiate kolonisten’ doen dat. Er zouden er dus ook andere zijn?

Het kan nog erger: “Niet alleen zijn vele nederzettingen illegaal of minstens omstreden…” Wel, volgens het internationaal recht zijn alle 100% nederzettingen, niet ‘sommige’, niet ‘omstreden’, maar volstrekt illegaal.

Een vast ingrediënt van deze mandarijnen van de onthechte analyse is het argument van selectieve verontwaardiging. De pro-Palestijnse activisten zouden alleen Israël viseren en niet andere ‘omstreden’ landen. Dat net die activisten ook daarover een duidelijke mening hebben is deze critici niet bekend.

Timing

De timing van hun opiniestuk is geen toeval. Israël, de darling van het Westen en onze meest betrouwbare bondgenoot in het Midden Oosten, dreigt een echte pariastaat te worden na de aantijgingen van het Internationale Gerechtshof (ICJ) over genocide en de aanhoudingsbevelen die er zullen aankomen tegen Netanyahu en de Israëlische minister van Defensie.

Deze academische heren ontpoppen zich als de academische voorhoede van neokoloniaal en extreemrechts denken

De studentenacties wereldwijd veroorzaken net zoals tijdens de Vietnamoorlog bij de huidige generatie studenten een bewustzijnssprong weg van het westers hegemoniaal denken. Deze academische heren zien de bui hangen en weren zich als duivels in een wijwatervat om dit studentprotest te diskwalificeren.

Ze ontpoppen zich daarbij als de academische voorhoede van neokoloniaal en extreemrechts denken.

Het oordeel van de geschiedenis

Dit weerwoord is niet geschreven vanuit de illusie dat deze mandarijnen van de keizer tot andere gedachten kunnen gebracht worden. Deze heren van academische stand weten het zeker: wie tegen genocide protesteert is een medestander van Hamas, zo eenvoudig is dat.

Het is een magere troost voor de tienduizenden weeskinderen in Gaza en voor de andere overlevenden – die voorlopig nog in leven zijn – maar de geschiedenis is onverbiddelijk. Zij zullen veroordeeld worden voor deze apologie van een genocide.

Wij kiezen openlijk en transparant de kant van het internationaal recht en dus ook de kant van het recht op verzet van een onderdrukt volk

Uiteraard zullen zij en de media die hen publiceren stellen dat deze opinie toch ook niet onpartijdig, objectief of neutraal is (de nadruk ligt op ‘ook’ in deze zin). Zij hebben gelijk. Wij weigeren inderdaad die zogenaamd boven elk debat verheven premissen te aanvaarden.

Wij verwerpen de geveinsde objectiviteit van de mainstream media. Meer nog, die verwerping is de ontstaansreden van deze nieuwssite. Wij kiezen openlijk en transparant een kant, die van het internationaal recht, het VN-Handvest, de VN-Resoluties, de internationale verdragen en dus ook de kant van het recht op verzet van een onderdrukt volk.