Vijf jaar lang, 271 maal, hield het Comité Free Assange Belgium een actie elke maandag om 17 uur op het Brusselse Muntplein. Op maandag 1 juli ging de laatste actie door. “We zijn gelukkig, maar de strijd gaat onverminderd door voor alle journalisten die nog steeds bedreigd en vervolgd worden”, besluit bezieler Marie-France Deprez.
Het hing al een tijdje in de lucht, maar vijf jaar strijd maakte iedereen wantrouwig tot het eindelijk gebeurde. Julian Assange is vrij en terug in zijn vaderland Australië.
Maandag 1 juni kwam het Comité Free Assange Belgium voor het laatst samen op het Muntplein in Brussel stipt om 17 uur zoals elke week ervoor, vijf jaar lang. Ditmaal niet langer om zijn vrijlating te eisen maar om ze te vieren.
Soms waren ze met weinig, soms met velen, maar nooit gaven ze de strijd op. Zij bewezen andermaal de historische les van Amerikaans historicus Howard Zinn: “Elke sociale actie, elk strijdmoment, hoe klein ook, heeft zin”.
Geen enkele van hun 271 actiemomenten kreeg enige aandacht van de grote media, ook nu op deze dag van vreugde en viering vielen ze op door hun volledige afwezigheid.
Vijf jaar strijd heeft geloond. Foto: LV
Deze acties van het Comité waren een klein maar belangrijk onderdeel van een wereldwijde strijd die over alle continenten werd gevoerd. Zij hebben verhinderd dat Assange reeds jaren geleden werd afgevoerd naar de levenslange vergeetput van een gevangenis in de VS.
Het werd nergens overgenomen maar in de Washington Post stond een klein bericht met de echte reden van deze afloop. Het Britse gerecht heeft de VS-collega’s gemeld dat ze dit nog wel enige tijd konden rekken, maar dat ze Assange onmogelijk konden uitleveren en dat de VS deze zaak uiteindelijk zou verliezen.
Om de schande van een uiteindelijke vrijspraak te voorkomen hebben de VS-autoriteiten daarom de handdoek in de ring geworpen, met deze zogenaamde geste van goodwill.
Om een dergelijke beschamende afgang te vermijden kwam er deze deal, waar Assange en zijn team om menselijk volledig te begrijpen redenen zijn op ingegaan. Liever dat dan nog jarenlang procederen, terwijl Assange opgesloten zou blijven.
Luc Vervaet was een van de vaste deelnemers aan de 271 actiemomenten, elke maandag om 17 uur. Dit was zijn eerste spontane reactie (1:26, klik op icoon ondertitels):
Al die jaren was Marie-France Deprez de grote bezieler en onvermoeide trekker van het Comité. Ook zij deelde in de vreugde, maar is niet van plan er nu mee te stoppen.
“De strijd gaat voort voor alle bedreigde journalisten, zoals nu in Gaza”. (1:20, Franstalig, klik op icoon ondertitels voor Nederlandse vertaling):