Michel Collon is oprichter en leider van de nieuwssite Investig’action, een samengaan van ‘onderzoek’ en ‘actie’ in Franstalig België, met veel volgers in Frankrijk en de Franstalige wereld. Met zijn groep publiceert hij regelmatig ook zeer grondige studies van de media. We spraken met hem over zijn boek ‘7 octobre – Enquête sur la Journée qui a changé le monde’.
We spraken met Michel Collon over zijn boek samen met de Franse onderzoeksjournalist Jean-Pierre Bouché 7 Octobre – Enquête sur la journée qui a changé le monde. Dit is een samenvatting van ons gesprek. Het volledige gesprek zie je op de YouTube hieronder.
We leven op een moreel keerpunt van de geschiedenis, iets dat de komende generaties zal blijven bepalen. Waarom heb je beslist om over 7 oktober deze mediakritiek te schrijven? En hoe ben jij tewerk gegaan?
Er is een genocide bezig. De hele wereld ziet het en onze media zeggen ons dat dit ‘normaal’ is, een gepaste weerwraak van Netanyahu en Israël. 7 oktober was een terroristische aanslag, dus genocide als reactie is ‘normaal’.Onze bedoeling met dit boek is te tonen wat 7 oktober echt is, het totale omgekeerde van wat de media ons zeggen: ‘Hamas is de oorzaak’. Wij zeggen dat niet Hamas – en ook de andere verzetsorganisaties die hebben meegedaan en worden vergeten – de oorzaak is maar het gevolg.
Deze genocide is de concretisering van een langetermijnplan van alle zionisten, van de oprichters van Israël tot de huidige regeringsleiders.Wij zijn gaan onderzoeken wat op die dag echt is gebeurd. Ik heb (in 2014) een Collectif Test Media opgericht met een aantal medewerkers, om de oorlog van Oekraïne en Rusland die in 2014 begon te analyseren (zie het boek Oekraïne – Een Oorlog met Beelden in Nederlandse vertaling, te verkrijgen via deze link).
Voor dit nieuwe boek hebben wij de media over die éne dag geanalyseerd, met onze medewerkers van het Collectif en met de bekende Franse onderzoeksjournalist Jean-Pierre Bouché. Tegen al het fake news en de desinformatie moet je gepast antwoorden met diepgaande documentatie om een breder publiek te bereiken.
Je hebt je geconcentreerd op Franstalige media, maar ook op Engelstalige media. Jouw mediakritiek is vergelijkende analyse. Wat wordt er beweerd? Wat is er echt gebeurd? De voorbeelden die je aanhaalt zijn o.a. de onthoofde baby’s en de massaverkrachtingen. Die blijken niet alleen onwaar te zijn, er is integendeel sprake van het omgekeerde. Je stelt fundamentele vragen over de gijzelaars, niet alleen de Israëlische, maar ook de duizenden Palestijnse gijzelaars. De mensen in die kibboetsen waren immers niet allemaal onschuldige toekijkers.
Er zijn in feite drie verhalen, de onthoofde baby’s, de massaverkrachtingen en de oorlogsstrategie. Ging dit over ‘gijzelaars nemen’ of ‘zoveel mogelijk mensen vermoorden’? De eenzijdige voorstelling van 7 oktober in de westerse media was een deel van die strategie.
De actie van 7 oktober was een militaire operatie tegen een vijftiental militaire basissen die Gaza omsingelen. Van daaruit wordt Gaza reeds tientallen jaren aangevallen. Daarbij werden duizenden vrouwen en kinderen vermoord, veel meer dan het aantal slachtoffers op 7 oktober. Over die context zwijgen onze media.
Een volk dat wordt aangevallen of onderdrukt, dat koloniale repressie moet ondergaan, heeft het recht om zich daartegen met alle middelen te verzetten. Daarover zijn de VN en het internationale recht duidelijk. Hier noemt men dat verzet ‘terrorisme’. Dat zegden de nazi’s ook over het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat zei koloniaal Frankrijk tijdens de onafhankelijkheidsstrijd in Algerije. Mandela werd ook weggezet als ‘terrorist’. Verzet is echter een internationaal erkend recht.
Hamas en andere verzetsorganisaties in Gaza voerden op 7 oktober een militaire operatie uit. Dat zeg niet ik, maar de Israëlische experten van het leger en de inlichtingendiensten. Die zeiden zelfs dat dit een briljante operatie was. Zoals elke succesvolle militaire operatie was ze gebaseerd op twee sleutelelementen: verrassing en snelheid.
Onze informatie over 7 oktober is voor 80 procent gebaseerd op Israëlische bronnen
Om 6:30 uur ‘s morgens vielen ze die militaire basissen aan en namen de controle over. Ze wisten natuurlijk dat dat maar voor een korte periode zou zijn. Voor een deel was dit dus een beetje een zelfmoordoperatie. Het Israëlisch leger was in totale chaos. Hamas vernietigde de communicatie zodat Israël in het begin niet wist wat er gebeurde. Piloten moesten via WhatsApp communiceren. “Waar moeten we bombarderen, wat moeten we doen?”
Een tweede doelstelling van deze uitbraakoperatie was zoveel mogelijk soldaten gevangen nemen. Er waren die dag echter niet zoveel soldaten aanwezig, wel inwoners van de kibboetsen in de nabijheid van de basissen. Het Israëlisch leger heeft vervolgens zijn Hannibaldoctrine toegepast. Die omvat twee delen: probeer zoveel mogelijk soldaten te bevrijden en als dat niet lukt: doodt gijzelnemers én gijzelaars, zodat het probleem niet meer bestaat.
Video van het volledige interview (Nederlandstalig, 26:45, voor de onderdelen zie de tijdcodes onder de video). Het artikel gaat verder onder deze video.
00:00 Wie is Michel Collon? Wat is Investig’action?
01:12 7 oktober, excuus voor een reeds lang geplande genocide
06:50 Verzet tegen een onderdrukker is een internationaal erkend recht
09:33 Media Israël zijn veel openlijker over wat echt is gebeurd dan Westerse
12:45 Medialeugens over oorlog hebben een zeer lange traditie
17:31 Wie beslist echt over de oorlog in Gaza, Libanon, Syrië?
21:01 Waarom is Palestina zo belangrijk voor de Westerse grootmachten?
23:30 Dit gaat niet over Palestina, dit gaat over de toekomst van de mensheid
In het boek tonen we hoe ze die doctrine hebben toegepast, met spectaculair beeldmateriaal. Zo zie je huizen met daarin een krater van meer dan een meter groot, auto’s die totaal uiteengereten zijn. Wat zeggen de westerse media daarover? “Dit heeft Hamas gedaan”.Op dat beeldmateriaal zie je echter ook dat de Hamasstrijders alleen draagbare repeteergeweren hebben. Daarmee schiet je geen kraters in huizen. In de Israëlische media wordt dat al lang erkend. Iedereen in Israël weet dat. Alleen hier wordt daar niet zo over bericht.
Wij hebben al die gegevens geanalyseerd. Het Israëlisch leger heeft op 7 oktober enkele honderden mensen van zijn eigen bevolking gedood, wat op zich al een oorlogsmisdaad is. Een leger moet immers zijn bevolking beschermen. Dit is een belangrijk element van de analyse die je hier niet te zien krijgt.We hebben de drie grote medialeugens over 7 oktober rechtgezet.
Ten eerste was er helemaal geen sprake van 40 onthoofde baby’s. Dit vals gerucht was een onderdeel van de oorlogspropaganda van de regering van Netanyahu. Waarom? Omdat ze zelf begonnen met het massaal vermoorden van kinderen in Gaza. Dat fake news diende als bliksemafleider. Heel dit verhaal is absurd.
Het is gebaseerd op één getuigenis, een zekere officier David Ben Zion (zie hieronder zijn ‘getuigenis’ op de Franse zender i24NewsEnglish). Wij hebben zijn curriculum vitae opgezocht. Die man is een notoir racist en supremacist, leider van een koloniale bende op de Westelijke Jordaanoever, die gelukwensen uit op zijn sociale media telkens wanneer ergens een Palestijn wordt vermoord.
In de Franstalige wereld werd dit bericht voor het eerst massaal verspreid door de zender i24news van miljardair Patrick Drahi, met dubbele Frans-Israëlische nationaliteit, een man die Netanyahu financieel steunt. Zijn zender heeft een heel palmares van fake news berichten. Wat Netanyahu zelf betreft: iedereen weet al lang dat hij een professioneel leugenaar is. Toch wordt zijn versie van de feiten hier volledig gekopieerd.
Er is veel meer openlijk debat in de Israëlische media over 7 oktober dan hier
Met het gerucht over 40 onthoofde baby’s in één kibboets wil Israël de vergelijking maken tussen Hamas en IS of ISIS1. In een kibboets van ongeveer 700 inwoners, met volwassenen, ouderen en kinderen, zou je veertig moeders moeten hebben die in hetzelfde jaar bevallen zijn, een absurd onlogisch cijfer. Wat heeft ons onderzoek gevonden? Er waren geen onthoofde baby’s. Er is één baby omgekomen tijdens de gevechten.
Ann Morelli heeft deze leugentactieken heel goed beschreven over de Duitse invasie bij het begin van de Eerste Wereldoorlog. We kennen ook het verhaal van de couveuses in Koeweit (tijdens de Iraakse invasie) dat volledig verzonnen bleek te zijn. Dat hebben we ooit zelf onderzocht. Wie had dat gerucht gelanceerd?
Dat bleek een agent van een PR-bedrijf uit de VS te zijn (Hill&Knowlton). Hij had onder vrienden een korte opiniepeiling gehouden en gevraagd “Wat zou jou het meest schokken qua misdaden en gruwelijkheden?”. Dat bleken moorden op kinderen en verkrachtingen te zijn. Dus ging hij daar campagne rond voeren. En dat is wat nu ook gebeurd is.
Mijn co-auteur Jean-Pierre Bouché heeft alle negentien getuigenissen van die beweerde verkrachtingen op 7 oktober geanalyseerd. Daar is geen enkele van een vrouw bij, alleen van mannen. Die hebben het over wat ze gehoord hebben van anderen. Hun getuigenissen zijn tweedehands, indirect, zonder concrete bewijzen en zitten bovendien vol contradicties.
Zelfs de eigen journalisten van de New York Times hebben later verklaard dat ze met het verspreiden van dit verhaal de eigen deontologische regels hadden overtreden en hebben erkend dat dit oorlogspropaganda was. Dit komt van de meest prestigieuze krant ter wereld, of beter, van de westerse wereld.
Ik zei net al dat deze militaire operatie gebaseerd was op twee principes: snelheid en verrassing. Tijdens momenten als deze waar snelheid een kwestie van leven of dood is verlies je geen tijd met verkrachtingen.En ook hierover lees je in de Israëlische media dat dit verhaal niet klopt, dat het niet gebeurd is. Nogmaals, onze informatie is voor 80 procent gebaseerd op Israëlische bronnen. Er is veel meer openlijk debat daar over 7 oktober dan hier, om allerlei redenen.
Ik lees ook De Standaard, ik volg soms de VRT. Het is hier hetzelfde met de RTBF en (de krant) Le Soir. Waarom mag het Belgische publiek niet weten wat men in Israël wel weet? De mensen moeten dat nu echt gaan beseffen. Dit is oorlogspropaganda. Je moet zelf op onderzoek gaan.
We zijn meer dan een jaar verder na 7 oktober 2023, dat door onze media voortdurend wordt weergegeven als een vertrekpunt, terwijl men de context en de geschiedenis vergeet. Ze blijven liegen over wat daar gebeurt, niet alleen over de feiten, ook de cijfers worden geframed. Ik zie – en ik denk dat dat op de RTBF hetzelfde is – dat men bij de cijfers over doden altijd zegt ‘volgens Hamas’, zodat die een kleur van onbetrouwbaarheid krijgen.
Michel, wat zijn volgens jou de redenen waarom Israël de oorlog heeft uitgebreid naar Libanon, met een fake wapenbestand, en de heropflakkering van de oorlog in Syrië? En is het wel Israël dat daarover beslist?
Waarom en door wie? Dat zijn de juiste vragen. Antwoord: Omdat het Israëlische leger en Netanyahu niet gewonnen hebben in Gaza. De verdediging van Hamas en de andere milities houdt nog steeds stand. De gevolgen voor de bevolking zijn natuurlijk verschrikkelijk, maar het verzet is er nog steeds.
De echte bedoeling van Netanyahu is, zoals al jaren voor 7 oktober, de volledige uitvoering van het zionistische plan voor de regio: etnische zuivering en genocide, door de mensen te vermoorden of uit te drijven en hun land te bezetten.Vergeet niet dat de Palestijnse gasvoorraden in de zee voor Gaza strategisch zeer belangrijk zijn. Er is geen Russisch gas meer in Europa. Israël kan met dat gas een machtige rol spelen.
Biden die zegt dat hij Netanyahu wat probeert in te tomen is totaal vals: een spelletje van good cop/bad cop
Netanyahu probeert de oorlog nu uit te breiden. Dat past in het zionistische project, want Israël heeft geen grondwet die een afgebakend territorium erkent. Dat vind je al terug in de teksten van David Ben Goerion, oprichter en eerste premier van de staat Israël in 1948, en anderen. Het is altijd de bedoeling geweest zoveel mogelijk land te koloniseren in Palestina, Libanon, Jordanië, Syrië tot in Irak voor een groot zionistisch imperium. Voor dit project werd 7 oktober een opportuniteit.
Wat betreft de vraag ‘wie beslist? Dat is niet Tel Aviv, dat zijn de wapenleveranciers in Washington, Londen, Parijs, Brussel. Als die geen wapens meer leveren is het gedaan. Dan is Netanyahu vijf minuten later gedwongen tot onderhandelen. En dat is het punt van een heel belangrijk boek Manuel Stratégique de la Palestine et du Moyen Orient van Saïd Bouamama. Hij toont daarin dat het project Israël niet werd gelanceerd door Joden maar door het toenmalige Britse imperium en daarna instandgehouden door de VS. Zij nemen nog altijd de beslissingen.
Biden die zegt dat hij Netanyahu wat probeert in te tomen is totaal vals: een spelletje van good cop/bad cop. Ten gronde is het altijd Washington dat beslist. De vraag is dus waarom Washington hier zo over beslist. Waarom? Palestina ligt op het kruispunt van Azië, Afrika en Europa, een centrale plaats voor de distributie van olie en gas, het instrument waarmee grootmacht VS de wereld wil blijven controleren.
Ze wilden reeds van in de 19de eeuw deze regio domineren. Er was in die periode een groot verlangen in de Arabische wereld om zich te verenigen tot één grote natie, die ook een industriële grootmacht zou kunnen worden. Die industrialisering was net als in Europa al begonnen in Egypte. Dat wilden de toenmalige koloniale grootmachten Frankrijk en Groot-Brittannië absoluut voorkomen. Daarom hebben ze ondermeer de oprichting van de staat Israël beslist.
Zo kwamen de zionisten daar terecht in een periode dat ze binnen het Jodendom nog een zeer kleine minderheid waren. Die vroegen onmiddellijk westerse bescherming, anders zou het mislukken. En zo blijven als bonus ook de bestellingen van wapens binnenkomen. Neen, het Westen is oppermachtig in Israël. Daarom moeten wij onze machthebbers hier in Brussel onder druk zetten, want wij willen deze genocide stoppen.
Met dewereldmorgen.be willen we net als investig’action dat andere verhaal brengen. Wat is volgens jou de belangrijkste reden om hiermee door te gaan?
Ten eerste is Palestina is niet alleen de zaak van het Palestijnse volk. Het Palestijnse volk vecht voor ons allen, voor de rechten van de hele mensheid. Zij vechten tegen de multinationals en de regeringen die de hele wereld willen controleren.
La bataille de l’info
Biden brengt met wat hij nu doet tegen Rusland de wereld dichter bij een groot wereldconflict, want dat ziet hij als de enige manier om de aftakelende dominantie van de VS over de wereld nog te behouden. Het Westen wil het verzet breken van het globale zuiden, van China en van Rusland. Die waanzin brengt een totale wereldbrand nabij.
De vraag is dus of wij dat passief gaan laten gebeuren? Als alleen geld nog beslist, komt er oorlog van. Oorlog is trouwens zelf big business. Oorlog moet hun suprematie over de wereld beveiligen. Waarom doe ik dit dan? In het Frans noemen we dat ‘la bataille de l’info’. Dat is de strijd voor correcte informatie, voor vrije eerlijke en onafhankelijke informatie die de echte redenen van de conflicten blootlegt.
Welke wereld gaan wij doorgeven aan onze kinderen? Dat is de vraag. Kiezen we voor oorlog, fascisme, leugens, verdeel-en-heers of kiezen we voor de mensheid in een nieuw tijdperk van solidariteit en samenwerking, geen wereld van iedereen tegen iedereen maar een wereld van samenwerking van iedereen met iedereen.
Met onze tegeninformatie ondersteunen we alle mensen die een andere, betere wereld willen.
Note:
1 In Frankrijk en Groot-Brittannië zegt men Daesh, de Arabische afkorting van al-Dawla al-Islamiya fi al-Iraq wa al-Sham. Andere landen zeggen ISIS, de Engelstalige afkorting van Islamic State of Iraq and Syria, in het Nederlands IS: Islamitische Staat. Hamas en ISIS zijn echter geen bondgenoten en hebben zelfs meerdere conflicten gehad. In Gaza zelf heeft Hamas de organisatie vervolgd en uitgeschakeld.